Murat Meta: " Olimpiyatların arka tarafını, yani o müsabaka alanını değil de, çalışma alanını çok çok yakından görmek, gerçekten güzeldi."

CRI- Ya da çok pozitif bakıyorsunuz.

M.M.- Belki de . Ben buraya gelmeden önce, ailem bana şöyle dedi; " Eğer, çok zorluk çekeceksen, çektiğini hissedersen, hiç bekleme. Geri dön! Hiç bekleme!" Ben, ilk geldiğim günden itibaren. O An xiang şehrine ilk vardığım gün, oldukça zorluk çektim. Kalacak yerim yoktu. Bana ayarladıkları yer, biraz kötüydü. Ama, yarım yamalak dilimle, onlara, nerede kalmak istediğimi her şeyi anlattım. Sonra, ilk altı ay yine zorluklarla geçti. Fakat, yılmadım. Ben, buraya bir şeyi başarmak için geldim ve bunu başarıp da , geri dönmem lazım Türkiye'ye. Daha sonra, aile yanında yaşadım. Kendim buldum aileyi.

CRI- Peki, bunun güzellikleri nelerdi?

M.M.- Yani, Çinlinin hayatını, bir Çinliyle yaşayarak gördüm.

CRI- Çok büyük bir şans.

M.M.- Evet, çok büyük bir şans. Ayrıca, dil konusunda da. Ben, otelde kalırken tek başıma yaşıyordum, bir oda da. Bir televizyonum vardı, başka hiç bir şeyim yoktu. Ama, aileyle beraber yaşamaya başladıktan sonra, kocaman bir ailem daha oldu. Babaanne, dede, hala. Ailenin kendilerinin bir oğulları var. Oğulları, Malezya'da. İngilizce eğitim görüyor. Onun için bana yaklaşımları, kendi oğullarına yaklaşımları gibi oldu. Onun için yine, çok rahattım yani bu konuda da.

CRI- Türk aile yapısıyla, Çin aile yapısını karşılaştırırsanız, benzerlikler var mı?

M.M.- Kültür açısından bakarsanız, kesinlikle benzerlikler çok fazla. Özellikle bayramlarda. Mesela, Çinlilerin en büyük bayramı, bahar festivali, Chun jie. Chun jie'de, onlarla beraber, babaanneyi ve dedeyi ziyarete gitmeler. Daha sonra, bayramlaşma merasimi. Bizim Türklerin geleneklerine, bizim yaptıklarımıza çok benziyor. Ayrıca yemek açısından da kuzey doğu bölgesi yemekleri, Türk yemeklerine çok yakın, lezzet bakımından. Bizimkiler gibi yağlı, etli. Acılısı, bizim Türk yemeklerimize benziyor. Tatlısı öyle. Onun için, benzerlikler çok fazla. Tabii farklılıklar da çok fazla.

CRI- Beijing dışında hangi kentleri gördünüz diye soracağım. Başkentle karşılaştırmanızı rica etsem, neler söylersiniz?

M.M.- Beijing dışında, biraz önce dediğim, ilk gittiğim şehir An xiang. An xiang şehri, çok küçük bir şehirdi. Demir-Çelik sanayisinin geliştiği bir şehir. Benim gittiğim sene oldukça kötüydü, temizlik açısından diyebilirim. Ama, ertesi sene gittiğimde değişim çok fazlaydı. Aşırı fazla. Her şey değişmiş , yollar genişlemiş, tertemiz bir şehir. Bunun haricinde, Shen yang, orayı gördüm. Liao ning eyaletinin en büyük şehri Shen yang. Orası da gerçekten gelişmiş. Ayrıca, tarihi açıdan da bakarsak Sheng yang, başkentlik yapmış bir şehir. Onun için, tarihi özelliği de çok fazla. Dalian şehrine gittim, bundan başka. Çok fazla gezmedim açıkçası Çin'de. Beijing'le, Ankara'yı karşılaştırırsak, Ankara'yı bir defa gördüm. Şu yönden çok benzerlikleri var. Ankara'da çok düzenli, Beijing de çok düzenli. Trafik sorunu, her şehirde var.

CRI- Olimpiyat Oyunları sırasında burada mıydınız?

M.M.- Evet, buradaydım. Olimpiyatlarda hatta, gönüllü olarak çalıştım. Ben, çok diller merkezindeydim aslında. Orada bir ofis verdiler, bilgisayar, telefonumuz. Biz, gelen telefonlara, sporculardan ya da seyircilerden ya da VIP misafirlerden gelen telefonları cevaplayıp, onların karşılaştıkları sorunlara yardımcı oluyorduk. Yani, dil sorununa yardım ediyorduk. Fakat, şunu gözlemledim. Bütün gün ofiste oturmak bana göre değil. Çünkü, hiç telefon eden yoktu. Aslında, dil açısından zorluklarla karşılaşıldı. Fakat, biz belki kısa yoldan halletmeyi ya da başka dillerle halletmeyi daha kolay bulduğumuz için, hiç Türkçeye ihtiyaç olmadı sanırım. Bundan dolayı, oradaki görevli kişilerden rica edip, beni, müsabaka alanlarına yönlendirmelerini istedim ve sonuçta güreş müsabakalarının yapıldığı alanda görev aldım. Orada başka bir Türk arkadaşım daha vardı. Ben ona yardım için gittim açıkçası. Müsabakalar bittikten sonra, sporcuların geçtikleri yol üzerinde bir Çinli gazetecilere, yardımcı olup, onlar için, onlar adına röportaj yapıyorduk. Çok güzeldi, çok eğlenceliydi yani. Çünkü, sporcuları yakından gördük. Olimpiyatların arka tarafını, yani o müsabaka alanını değil de, çalışma alanını çok çok yakından görmek gerçekten güzeldi. Benim için, iyi bir deneyimdi.