Azimle yaratılan muhteşem güzellik

    İnsan Şiir Perileri'nin esinine işte böyle zamanlarda ihtiyaç duyuyor. Ne çare ki, o esin dünyada pek az insana nasip oluyor. Biz fâniler ise, kendi zihin dağarcığımızla yetinmek zorundayız.

    Beijing'de 6 Eylül'de başlayan Engelliler Olimpiyatları'nın açılış törenindeki yoğun duygusal ortamı betimleyecek sözler bulmak ne kadar zor! İnsan ne söylese yetersiz, ne dese eksik kalacağını hissediyor.

    Keşke düşler ülkesine açılan o duygu ortamını, bir-iki büyülü sözle aktarabilecek kadar marifetli olsaydım.

    SÖZLER YETERSİZ KALINCA

    Neyse ki tören, aralarında Türkiye'nin de bulunduğu pekçok ülkede canlı olarak yayınlandı. Böylece görmek isteyen herkes, engellilerin gönül seslerini duydu, içlerindeki azmi nasıl dışa vurduklarına tanık oldu.

    O çok özel gösteriyi hem boğazımıza oturan bir duygu yumrusuyla, hem de yüreklerimizde kabaran bir sevinç coşkusuyla izledik.

    Ravel'in Bolero'sunu izleyen kaç kişi, Sichuan depreminde bacaklarını kaybeden o 11 yaşındaki Li Yue isimli şirin kızın tekerlekli sandalyede oturarak yaptığı ve işitme engelli arkadaşlarının eşlik ettiği danstan büyülendiği kadar etkilenmiştir? Bundan sonra Bolero'yu izleyecek olanların muhteşem bacak figürleriyle dans eden usta ve zarif balerinlere o yürüme engelli tatlı Li Yue'yi düşünmeden bakabilmesi mümkün mü?

    Chopin'in Fantasie Impromptu'sunu dinleyen bir müziksever, Engelliler Olimpiyatları'nın açılışında bu eseri çalan görme engelli piyanist Jin Yuanhui'yu düşünmeden edebilir mi?

    "Asla Bitmeyen Dans" adlı gösteriyi sunan 109 işitme engelli sanatçı kimin zihninden silinebilir?

    Bu sanatçıların hepsi Çin Engelliler Sanat Topluluğu üyesi.

    ANITSALLAŞAN SAYGI DUYGUSU

    Doğrusu pekçok insan gibi ben de, Engelliler Olimpiyat Oyunları'nın açılış töreninden, Olimpiyat Oyunlarını'nın açılış ve kapanışından da fazla etkilendim. Etkilenmemin en önemli nedeni tabii ki, yoğun duygu yükü.

    Açılış törenini tek bir cümle ile özetlemeye kalkışacak olsam ne derdim?

    Yılmaz azimle yaratılan duygu dolu muhteşem bir güzellik.

    Engelliler Olimpiyatları'nın kendisi için de duygu olimpiyatları diyebilir miyiz?

    Ama "duygu" deyip de geçmemek gerek. Bu öyle bedensel engelli birini görünce acz karşısında duyulan acıma duygusu değil. Sulu sepken göz yaşartısından söz etmiyorum...

    Tam tersine, engelleri aşarak neredeyse imkansızı başarmış insanlar karşısındaki hayranlık duygusu...

    Azimle yenilemeyecek hiçbir güçlüğün olmadığını kendi yaşamlarıyla anıtsallaştıran insanlara karşı hissedilen saygı duygusu...

    Engelli olmadığımız halde zaman zaman yılgınlığa kapılan bizleri omuzlarımızdan sarsıp kendimize getirdikleri için duyduğumuz minnet duygusu...

    Dünyanın 147 ülke ve bölgesinden gelen 7 binden fazla engelli atlet, yetkili ve antrenör 12 gün boyunca bizlere insanlığın güçlüklerle mücadele ruhunu geliştirerek ilerlediğini gösterecek. Güçlüklere boyun eğmeyen insanoğlunun neleri başarabileceğini içimiz coşarak izleyeceğiz.

    ENGELLİLERE DAHA FAZLA MİRAS

    Çin Olimpiyat oyunlarını düzenlemeye talip olurken "Bize iki hafta verin, biz size 5 bin yıl verelim" demişti. Özellikle açılış ve kapanış törenleriyle, uzun ve köklü Çin uygarlığı bütün dünyaya çağdaş teknoloji eşliğinde hayranlık verici bir başarıyla tanıtıldı. Ama herşey bu iki törenle kalmadı; ikisinin arasında yüzlerce kültür etkinliği de düzenlendi. Çin gerçekten de iki hafta içinde 5 bin yıllık tarihinden süzülen en ince, en seçkin, en şaşırtıcı güzellikleri dünyaya zarafetle sunmasını bildi. Yani, Beijing Olimpiyatları, sadece spor karşılaşmalarından ibaret değildi. Geriye birçok maddi, ama daha da önemlisi manevi miraslar bıraktı.

    Engelliler Olimpiyatları da pekçok maddi ve manevi miras bırakacak. Çin yönetimi Engelliler Olimpiyatları'na tıpkı Beijing Olimpiyat Oyunları kadar büyük önem verdi. Hatta yer yer Engelliler Olimpiyatları'na verilen önemin daha da fazla olduğunu söylemek hiç de abartma değil.

    ÜVEY EVLAT, ÇİN'DE GÖZDE EVLAT OLDU

    1988 Seul Olimpiyatları'ndan beri Engelliler Olimpiyatları aynı yıl aynı kentte düzenleniyor. Ben kendi hesabıma konuşayım: Daha önce Engelliler Omlimpiyatları'na bu kadar fazla önem verildiğine tanık olmamıştım. Tamam, esas oyunlar bittikten sonra "Paralympics" diye bir program dahilinde engelliler için de bir takım spor karşılaşmaları yapılırdı. Ama asıl önemli olay gelip geçmiş olurdu. Engelliler Olimpiyatları adeta yasak savma kabilinden yapılırdı. Gazeteler, radyolar, televizyonlar Engelliler Olimpiyatları'na düğün bittikten sonra hâlâ orada kalan birkaç kişiye reva görülen muameleyi yapardı.

    Sydney Engelliler Olimpiyat Oyunları'nı kim hatırlıyor? "Olimpiyatların beşiği" denen Atina'da yapılan Engeller Olimpiyatları'nın kapanış töreni bugün kimilerinin zihninde yer ettiyse, o da Çin Engelliler Sanat Topluluğu'nun sunduğu "Bin Elli Kwan-Yin Budası" gösterisinin akıllarında kalması nedeniyledir. O kapanıştan geriye hatırlanan başka ne kaldı? Hele açılışı hatırlayan kaç kişi var? Ama Çin Engelliler Sanat Topluluğu dört yıl sonra bütün dünyayı tekrar duygulandırdı.

    Özet olarak söylemek gerekirse, Olimpiyat oyunlarını düzenleyen kentler şimdiye kadar asıl ağırlığı büyük gösteri saydıkları engelsizler oyunlarını verdiler, engelliler oyunlarına ise üvey evlat muamelesi yaptılar. Bunu söyleyerek haksızlık mı yapıyorum? Eh, madem çağımız medya ve imaj çağı, ben de kendi öznel izlenimimi ölçü olarak alabilirim. Medya isteseydi öznel izlenimlerimizi başka türlü oluşturabilirdi. Benim izlenimimin çok kişi tarafından paylaşıldığından eminim.

    İKİ OLİMPİYAT BİRARADA

    Çin yetkilileri ise Beijing Olimpiyatları'nı düzenleme hakkı kazandıktan sonra bunun tam tersi bir tavır takındı. Bir değil iki olimpiyat düzenleyecekleri anlayışıyla hareket ettiler. Bir taşla iki kuş vurmaya kalkmayacaklardı. Biri diğerinin gölgesinde kalmayacaktı. Biri için ne kadar çaba harcanacaksa öteki için de o kadar, hatta daha fazla harcanacaktı. Biri ne kadar görkemli olursa, öteki ondan eksik kalmayacaktı. Biri parmak ısırtacaksa, öteki dudak uçuklatacaktı.

    Çin yetkilileri dünyaya verdileri sözü tutarak her iki büyük organizasyondan da alınlarının akıyla çıktılar. Beijing artık sadece Engelliler Olimpiyatları'nı başarıyla düzenleyebilmiş bir kent değil, aynı zamanda dünyadaki metropoller içinde engellilerin yaşamlarını en rahat sürdürebileceklei kentlerden biri.

    En önemlisi de bu değişimin, yapılanların asıl Çin halkı için olduğunun bilinciyle hareket eden Çinli yöneticilerin kararlılığı ve azmi sayesinde çok kısa süre içinde gerçekleşmiş olması. Engelli Olimpiyatları'nın maddi mirası, dünyaya gösteriş yapmaktan önce Çin toplumunun ihtiyaçları birinci planda tutularak tasarlandı.

    ENGELLİLER TOPLUMUN BAŞTACI

    Çin'deki engelliler için yapılan engelsizleştirme çalışmaları sonuçta bu toplum için yapıldı. Ama doğrusu insan yine de marek etmeden duramıyor: Acaba dışarıdan bakanlar değişimi nasıl görüyor? Beijing'deki değişikleri, Kanada'nın Vancouver Belediye Başkanı Sam Sullivan'ın gözlemleri çok iyi anlatıyor. Kendisi de bir engelli olan ve "Tekerlekli sandalyedeki belediye başkanı" olarak anılan Sullivan, Beijing'e biri 11 yıl önce ve diğeri de 6 yıl önce olmak üzere iki defa gelmiş. İkinci gelişinde buradaki değişim ve gelişmeler kendisini çok şaşırtmış. İlk defa buraya gelirken, gezmek için insanların onu kaldırması gerekmiş. Sullivan şöyle anlatıyor: "Elektronik tekerlekli sandalyem çok ağır olduğu için, Beijing'de hiç gezemedim. Şu an, Yasak Kent'e giderken, her yerde tekerlekli sandalye girişleri ve engelli asansörleri olduğunu gördüm. Caddelerde tekerlekli sandalyedeki engelliler için hizmet veren taksiler gördüm. Bu taksiler, Kanada'da bile yok. Çin, engelliler davasında inanılmaz başarılar kaydetmiş." Sullivan'ın gördüğü rahatlık Beijing'le sınırlı değil. Gezdiği her kentte aynı imkanlara tanık olmuş.

    Bunlar maddi miraslar arasında bulunuyor.

    Ya manevi miras?

    Engelliler Olimpiyatları henüz bitmiş değil, ama manevi mirasının ne olacağı daha şimdiden besbelli: Bu oyunların manevi mirası sayesinde engelliler Çin toplumunun baştacı olacak.

    Toplum engellilere yardımcı oluyor. Ama bunu bir iyilik yaparmış gibi değil, bir teşekkür duygusunu ifade edercesine yerine getiriyor.

    AŞ, PAYLAŞ, KAYNAŞ!

    Gerçekten de dünyanın neresinde olursak olalım, engelsiz olan herkes engellilere çok şey borçlu. Beijing Olimpiyat Oyunları Organizasyon Komitesi danışmalarından Zhao Jihua, bunu şöyle dile getiriyor: "Hayatımızda birçok sorunla karşılaşırız. Ancak engelliler, bizden çok daha fazla sıkıntı ve acıyla karşılaşmalarına rağmen hiç bir zaman kadere boyun eğmiyor, yaşam arzusunu hiç bir zaman yitirmiyor ve gönüllerindeki rüyalarını sürdürürüyor. Dolayısıyla biz onlara yardım ederken, ruhumuzun ve duygularımızın onların sayesinde yüceldiğini hissediyoruz."

    Beijing Engelliler Olimpiyatları'nın açılışı ve oyunlar bizlere ruhumuzun ve duygularımızın yüceldiğini hissettirdi.

    Engellilere ne kadar teşekkür etsek az.

    Beijing Olimpiyaları bütün dünyaya parmak ısırttı.

    Engelliler Olimpiyatları ise bütün dünyayı duygulandırdı, duygularını yüceltti!

    Engelliler Olimpiyatları'nın sloganı herşeyi özetliyor: Aş, paylaş, kaynaş!