Hakan Gürgen: "Çin, bu kadar büyük. Beijing'de  daha büyük. Çok insan da var."

   Pırıl, pırıl bir küçüğümüzle birlikteyiz bugün ki, programımızla sevgili dinleyiciler. Küçük konuğum, Sevgili Hakan Gürgen, benimle sohbet etmek için yanımda. Ona, bunun için, teşekkür ediyorum.

CRI- Hakancığım, bize kendini tanıtır mısın? Hakan Gürgen- Ben, dokuz yaşındayım. Ben, Pakistan Embassy College Beijing'e gidiyorum. Benim sınıfım, ikinci sınıf.

CRI- Kaç yıldır Çin'desin?

H.G.- Sekiz ay. CRI- Peki, okulda neler yaptığını bana anlatır mısın?

H.G.- Ben, bisiklet biniyorum. Okulda, parkta oynuyorum.

CRI- Peki, derslerde neler yapıyorsun?

H.G.- Derste, onları yazıyorum. Resim yapıyorum. Arkadaşlarımdan boya alıyorum. Zaten benim, yirmi dört boyalarımla onu boyuyorsun ama, o hemen geçmiyor bir türlü.

CRI- Çok güzel boyaların var yani senin. Sen resim yapmayı çok mu seviyorsun?

H.G.- Evet.

CRI- Okulda, arkadaşlarınla hangi oyunları oynuyorsunuz? Türkiye'de oynadığın oyunlarla aynı oyunlar mı var burada da?

H.G.- Evet, aynı oyunlar. Saklambaç, yap-boz, futbol oynuyorum.

CRI- Peki, sınıfında hangi ülkelerden çocuklar var?

H.G.- Bir tanesi, Kanada, Pakistan.

CRI- Bana Çin'i anlatmanı istiyorum Hakancığım. Çin, sence nasıl bir ülke? Beijing, nasıl bir şehir?

H.G.- Çin, bu kadar büyük. Beijing'de daha büyük. Çok insan da var.

CRI- Çince öğreniyor musun sen?

H.G.- wo chi le ma?

CRI- Çince konuşabiliyorsun. Çince nasıl bir dil sence?

H.G.- Zor dil.

CRI- Peki, Çince başka neler söyleyebilirsin bana?

H.G.- Yi,er, san ,si, wu, liu,qi,ba, jiu ... diye gidiyor.

CRI- Sen, Çince sayıları biliyorsun. Bana, Çin yemekleri hakkındaki düşüncelerini de söyler misin Hakancığım?

H.G.- Çin yemeğini sevmem. Bir tek noodle seviyorum.

CRI- Peki, buradan ayrılırken hangi oyuncaklarını götürmek istiyorsun yanında?

H.G.- Ben, balığımı götürmek istiyorum. Yap- Bozumu da , playstation, PSP'imi de, onu da götüreceğim. Eşyalarımı da götüreceğim, oyuncaklarımı da. Türkiye'de arkadaşlarımı göreceğim.

CRI- Özledin mi Türkiye'deki arkadaşlarını?

H.G.- Evet, özledim.

Peki Hakancığım, bana vakit ayırdığın için teşekkür ediyorum. Sorularımı cevapladığın için de teşekkür ediyorum.

Bir programımızın daha sonuna geldik değerli dinleyiciler. Tüm çocuklarımız için, umut, güç ve iyi yaşamlar temenni ederek noktalayalım isterim.

Her şey gönüllerince olsun.

Sevgiyle kalın, Hoşça kalın.