Zhuang milliyeti, şarkı söylemeye ve dans etmeye yatkın bir etnik gruptur. Zhuang milliyetine mensup erkekler olsun, kadınlar olsun, dört-beş yaşlarından itibaren şarkı söylemeyi öğrenirler.
Kırsal kesimlerde, tarlada, düğün veya cenaze törenlerinde Zhuanglar duygularını hep şarkı söyleyerek ifade eder. Hatta bazı yerlerde, aile üyeleri arasındaki sohbet veya kavgalar da şarkı söyleyerek yapılır. Yani şarkı söylemek, Zhuang halkının yaşamının vazgeçilmez bir parçasıdır. Zhuang milliyetine mensup herkes şarkı söyleyebilir. Bu nedenle, bu halkın toplu halde yaşadığı Guangxi Zhuang Milliyeti Özerk Bölgesi, "şarkı denizi" olarak anılır.
Zhuang halkına göre, "şarkı denizi", Liu Sanjie'nin şarkılarının yayılması sonucu oluşmuştur. Liu Sanjie, Guangxi bölgesinde yaşayan halklar tarafından "şarkı tanrısı" olarak kabul edilir. Liu Sanjie'nin memleketi olan Yizhou kenti de bu şarkıların sembolü olarak görülür.
Liu Sanjie şarkıları, genel olarak yaşam şarkıları, üretim şarkıları, aşk şarkıları, tören şarkıları, bilmece şarkıları, hikâye şarkıları ve dünyanın oluşumuna ilişkin eski şarkılar olmak üzere yedi başlık altında toplanır.
Liu Sanjie aslında, Zhuang halkı arasında yaygın şekilde anlatılan bir efsanenin kahramanıdır. Ming ve Qing hanedanlarından bugüne, Liu Sanjie'yle ilgili çok sayıda efsane, şarkı ve yazılı kayıt kalmıştır. Halk arasında ağızdan ağıza aktarılan Liu Sanjie'nin hikâye ve şarkıları büyük bir zenginliktir.
Çin'de, hatta tüm dünyada derin etkiye sahip Liu Sanjie şarkıları, Çin'in halk arasında yaşamaya devam eden geleneksel sanat ve kültürünün çekiciliğini yansıtıyor. Liu Sanjie şarkıları, bir milliyetin tarihini ve duygularını ifade etme yöntiminin yanı sıra, etnoloji, antropoloji, sosyoloji ve estetik araştırmaları bakımından da büyük değere sahiptir. Maddi olmayan kültürel mirasların korunmasına büyük önem veren Çin hükümeti tarafından 20 Mart 2006'da, Liu Sanjie şarkıları ilk grup devlet düzeyindeki Maddi Olmayan Kültürel Miraslar Listesi'ne alındı.
Yorumunuzu Gönderin
