Globalleşme birçok kişi tarafından anlaşılamayan bir şey. Ancak bugün Beijing'de Olimpiyat'ı izleyen her kişi ekonomik dışa açılmanın yani globalleşmenin olumlu sonuçlarını görebilir. Çin, içeride ailelere tek çocuk kuralını getirerek nüfusu kontrol ederken, diğer taraftan da yabancı sermaye yatırımını kabul ederek üretimi artırmış ve değişimin başladığı 1978 yılından bu yana geçen 30 yılda, ülkedeki hemen her şeyi değiştirmiş gözüküyor.
İlginç bir örnek: Bir zamanlar Çin'den küçük bebekler evlat edilmek için yabancı ülkelere gönderilirdi, yani ihraç edilirdi. Bugün ise bu trend de tersine dönmüş bulunuyor. Resmi istatistiklere göre geliri artan Çin vatandaşlarının çocuk sahibi olmayanları, Çin'in ailesiz bebeklerini evlat edinmeye başlamışlar. 2004 yılında 52 500 bebek evlat edinilmek için varken, 2007 yılında 46 bin çocuk evlat edinilme adayı ortaya çıkmış. 2004 yılında 12.500 kadar bebek yabancılar tarafından evlat edilirken, 2007 yılında yabancıların evlat edindiği bebek sayısı 10 bin civarına düşmüş. Böylece bebekler kültürel ortam değiştirmeden destek bulmuş olmaktalar. Dramatik değişimin bir örneği daha kentleşme istatistiklerinde görülebilir. Çin Sosyal Bilimler Akademisi'nin verilerine göre 1.3 milyar nüfusu olan Çin'de kabaca 30 milyon kişi dünya standartlarında orta sınıf sayılabilecek 10-50 bin dolar kazanmaktalar ve en çok bu kesim evlat edinme girişiminde bulunuyor. Tabii Çin'in en önemli istatistiği kentleşmede. 1980'li yıllara girilirken toplam nüfusun yüzde 21 kadarı kentte yaşayan Çin'de 2007 yılında kentsel nüfus 44.9 olarak tespit edilmiş bulunuyor. Yapılan plana göre Çin'in kentleşme oranı 2020 yılında yüzde 60-70 aralığına çıkacak. Yüksek yaşlı nüfus nedeni ile kentsel nüfus oranının daha da fazla artması zor. Bilindiği gibi gelişmiş ülkelerde kentsel nüfus yüzde 80-90 arasında bulunuyor.
Çin'de 1978 yılında yapılan devrimde, değişimi eleştirenler de var. Ama lider Ping aşağıdaki sözler ile eleştirileri susturuyordu. Kapitalizme dönüldüğü eleştirisine karşı "Kedinin rengi değil, fareyi tutup tutmaması önemlidir." Veya pürüz ve sorunlara karşı da , "Pencereyi açtık, temiz hava geldi, ama sinekler de girecek tabii!"diyordu ! Ne kadar haklı olduğu bugün Olimpiyatlar'da gözükmekte!
Değişim tabii ki zor bir şey. İnsanların hayata bakış açısı belki de en zor değişen şey. Bizim ülkemizde engelli kişiler evlerde hayat boyu hapis olurdu, iş bulmazdı. Tersine bugün engelliler için Paralimpik Olimpiyatlar yapıldığı gibi bazı engelli sporcular da değişimin bir parçası olarak, artık engelsizlerin Olimpiyatları'nda yarışmakta. Bu kapıyı açan önder ise Oscar Pistorius adlı Güney Afrikalı. Engelli insanlar engelsizlerin aklına hayaline bile gelmeyecek şeyler yapabilirler. Erik Weihenmayer adlı tamamen görme engelli sporcu, Everest zirvesine tırmanarak herkesi şaşırtmıştı. 1984 Los Angeles Olimpiyatları'nda Yeni Zelandalı engelli okçu Neroli Fairhall engelli iskemlesinde oturarak engelsizlerle beraber yarışmıştı. 2000 Sydney Olimpiyatları'nda tamamen görme engelli Maria Runyan koşulara katılıp 1500 metrede finale kadar yükselmişti.
Ancak Oscar Pistorius engellilere engelsizlerle yarışmanın kapısını hukuken açtı. Pistorius bacaklarında fibula kemiği olmadan ve ayaklarında ciddi deformasyon ile doğmuştu. 1 yaşında iki bacağı da dizden kesildi. Yaşı ilerledikçe birçok ampute sporcunun kullandığı Cheetah Flex-Foot marka dizden aşağı takma bacakla koşan Pistorius 100, 200 ve 400 metre koşularında Paralimpik rekorlarını kırmış ve 2004 yılından itibaren de engelsizlerle yarışmaya başlamıştı. Ancak o engelsizlerle resmen yarışmayı istiyordu. 2008 Beijing Olimpiyatları'nda 400 metre yarışına katılmak için yaptığı müracaat IAAF tarafından reddedilince CAS'a müracaat etti. Uzun incelemelerden ve hukuk mücadelelerinden sonra 2008 Mayıs ayında sonunda ayaklarına taktığı sentetik bacakların ona avantaj sağladığı ispat edilemedi ve IAAF engellilerin tümünün engelsizler için olan barajları aştığı takdirde Olimpiyatlar'a katılmasını sonunda kabul etti. Olimpiyatlar'dan önceki altı ayı bu mücadele ile geçiren Pistorius 400 metreye katılmak istiyordu ve kendi derecesi 46.33 idi. Beijing için 400 metre barajı ise 45.55 idi. Ancak 45.99 yapanlar da şartlı kabul edilebiliyordu. Pistorius zamanını hukuk mücadelesi ile geçirdiği için Beijing barajını aşamadı. Ama Paralimpik Olimpiyatlar'da yarışacak. Ancak Pistorius'un çabası kapıyı bir başka Güney Afrikalı için açmış oldu. Güney Afrikalı Natali de Toit adlı şu anda 24 yaşındaki bayan yüzücü 2001 yılında tam Sydney Olimpiyatları'na hazırlanırken, bir motosiklet kazasında sol bacağı dizinden kesilmek zorunda kalınmıştı. O tüm engeline rağmen yarışmaya karar verdi ve ameliyattan üç ay sonra çalışmalara başladı. Sol bacağında femura eklenen bir titanyum ve bir sentetik bacak ile 2004 Atina Paralimpik Olimpiyatları'nda beş altın ve bir gümüş aldı. Ayrıca engelsizler için organize edilen Afrika Kıta Şampiyonası'nda 1500 metrede serbest yüzmede de engelsizlerle yarışarak altın madalyayı kaptı. 2008 Mayıs ayında Sevilla'da yapılan yarışlarda 10 kilometre yüzmede engelsizlere ait barajı aşan engelli yüzücü Toit, 2008 Beijing Olimpiyatları'nın açılışında Güney Afrika ekibinin bayrağını taşıyordu.Yarışta 25 sporcu arasında 16'ncı oldu.
Özet: Hayat zordur ama engel yoktur! Bu kısa özeti aslında engelliler için değil, bizim tembel engelsizler için yazdım.
Yorumunuzu Gönderin
Akşam / Deniz Gökçe 22.08.2008
