Guyu

    Guyu sezonu, genellikle Nisan ayının 20'sine rastlar. Guyu "yağmur, yüz çeşit tahıl yetiştirir" demektir. Guyu, 15'er günden oluşan 24 sezondan 6'ıncısıdır. Aynı zamanda bahar mevsiminin son sezonudur.

    Guyu sezonundan itibaren Çin'in çoğu bölgelerinde ortalama hava sıcaklığı 12 derecenin üstünde kalır ve hava hızla ısınır. Bu günden itibaren yağmur miktarının artmasıyla, yeni dikilen çeltik türü tahıllar gerekli suyu alır ve iyi şekilde büyür. Sumercimeği yetişmeye başlar; dut ağaçlarında yeşil yapraklar çıktığından ipek böceği yetiştiricileri meşgul olur. Bu sezonda çay toplanmaya da başlanır. Yantze Nehri'nin güney bölgelerinde çay yetişen köylüler çay toplamakla meşgul olur ve yeni ürün çay piyasaya sunulmaya başlanır. Tarımsal üretim de çok yoğun bir döneme girer.

    Guyu sezonuyla ilgili çok sayıda atasözü vardır, ancak hepsi yağmur yağışından bahseder. Örneğin, "Guyu'da yağmur yağsa, 45 günde kuru toprak bulunmaz". "Guyu sezonundan önce pamuk tohumu atılır" gibi atasözleri tarımsal üretimi yönlendirir.

    Guyu'yla ilgili güzel, ama acı bir efsane vardır.

    Efsaneye göre, Tang hanedanı zamanında, bir defa Sarı Nehir'in kenarındaki seddin bir bölümü çökmüş. Sel suyu bugün Shandong eyaletinde yer alan Cao İli'ni   basmış. Guyu adlı bir genç, yaşlı annesinı ve ondan fazla köylüyü kurtarmış, sonra kentin surları üzerinde oturarak sel suyuna bakmış. Aniden selde bir şakayık görmüş, şakayık çiçeği sanki pembe bir kızın yüzü gibiymiş; yeşil yaprakları ise sanki "imdat" diye bağırıyormuş... Guyu, yorgunluğunu ve açlığını unutmuş gibi hemen kendini suya atmış. Sel suyuyla mücadele eden Guyu, büyük bir ağaç dalına çarpan şakayığa ancak 6 saat sonra yetişebilmiş. Sevinçten gözyaşlarını tutamayan Guyu, zorla geri yüzmüş ve şakayığı Zhao Laoda adlı bir ihtiyara vermiş. Çiçekleri yetişmekle geçinen Zhao, bu çiçeği sel sularının çekilmesinden sonra mutlaka bahçesine dikeceği sözünü vermiş.

    İki yıl sonra Guyu'nun annesi çok hastalanmış, Guyu satabileceği herşeyi satıp ilaç almış, ancak annesi iyileşememiş. Bir gün çok güzel bir kız Guyu'nun evine gelmiş, "İsmim Danfeng, Dongcun köyünde oturuyorum. Ailem doktor. Teyzenin hastalandığını duyunca ilaç göndermeye geldim" diye kendini tanıtmış. Genç kız bir mendil açmış, içindeki ilacın güzel kokusu hemen evin her köşesini doldurmuş. Guyu'nun annesi ilacı aldıktan sonra derhâl yürümek istemiş. Danfeng'ın getirdiği ilacı 3 gün arka arkaya aldıktan sonra eskisine göre daha sağlıklı hâle gelmiş. Ağarmış saçları da yeniden kararmış. Guyu'nun annesi, iki genci evlendirmeyi düşünmüş. Bu düşüncesini Danfeng'e soracakmış. Ancak Danfeng bundan sonra bir daha hiç gelmemiş. Yaşlı teyze, oğlunun Danfeng'ı ziyaret etmesini istemiş.

    Guyu, Dongcun köyüne gitmiş, ancak köyde Danfeng adlı bir kız olmadığını öğrenmiş. Guyu evine dönerken, Zhao Laoda'nın çiçek bahçesinden geçmiş ve kızların gülüşmelerini duymuş. Danfeng diye bağırınca bir rüzgar esmiş, genç kızlar kaybolmuş. Bahçe içine giren Guyu, sallanan bir şakayık görmüş, şakayık sanki Guyu'ya gülüyormuş... Guyu, şakayığa başını eğerek onu selamlamış ve evine davet etmiş. Şakayık kırmızı bir kağıt atmış, üzerinde "Gelecek yılın nisan ayının sekizinci gününde Guyu'yla evlenecek yazılıymış. Çok sevinen Guyu, eve gitmiş.

    Ancak bir gün Danfeng, bir akbaba tarafından kaçırılmış. Guyu, annesinin verdiği zehir ve bir baltayla akbabanın kaldığı mağaraya gitmiş. 28 buçuk gün boyunca Danfeng'ı arayan Guyu, sonunda mağarada bir direğe bağlanmış solgun Danfeng'ı ve diğer şakayıkları bulmuş. Guyu, Danfeng'ı ilaçlı içki yapıp içine zehir atmaya ikna etmiş. Akbaba zehirli ilacı içtikten sonra bayılmış. Guyu hemen akbabayla, şakayıklar da diğer küçük canavarlarla savaşmaya başlamış. Akbaba baltayla yaralanmış. Guyu ve şakayıklar ayrılmak üzereyken, akbaba aniden bir kılıç atıp Guyu'yu öldürmüş. Guyu sezonunda doğan ve yine de bu sezonda öldürülen Guyu, Zhao Laoda'nın çiçek bahçesinde gömülmüş. Bundan dolayı şakayıklar ve diğer çiçek perileri Cao İli'ne yerleşmiş. Bundan sonra her Guyu sezonunda şakayıklar açıp, Guyu'yı anmaya başlamış.