Yelda Telek röportajı 2. Bölüm

Sevgili dinleyiciler, Yelda Hanım'la sohbetimize, kaldığımız yerden devam ediyoruz.

CRI- Kızınızdan konuşalım isterim birazda. Kaç yaşında ve okula gidiyor mu?

Y.T.- Kızım üç yaşında, üç aydır İngiliz okuluna gidiyor. Okulunu çok seviyor.

CRI- Genel arkadaş profili nedir? Çinliler çoğunlukta mı okulda? Yoksa yabancı çocuklar mı var?

Y.T.- Ben kızımın ilk başta Çince öğrenmesini çok aruz ettim, çünkü kendim öğrenirken çok zorluk çektiğim için. Kızımın Çinli arkadaşları olsun istedim. Onunla beraber olan, ayisiyle beraberken de Çince öğrenmesine çok gayret ettim. Ayiye, bir bonus sistemi oluşturdum. Belirli haftalarda, işte bu hafta, renkleri öğreneceksiniz. Bu hafta, hayvanları çalışacaksınız, eğer belli bir noktaya gelirse ayisine, hem onu tebrik edip, hem de ona bir bonus verdim. Kızımın Çincesi, şu anda çok iyi bir durumda olduğunu düşünüyorum. Türkçe ve Çinceyi de ayırt edebiliyor. Mesela, herhangi bir Çinliyle beraberken, bana Türkçe konuşup, daha sonra Çinliye dönüp, onunla Çince konuşmaya başlıyor. Şu anda iki farklı dili konuştuğunu biliyor.

CRI- Ne kadar akıllılar değil mi?

Y.T.- Küçük çocuklar çok çabuk öğreniyorlar. Biz de aynı zamanda İngilizce öğrenmesini de istiyoruz. Çünkü İngilizce, dünyada birinci sırada ama Çince de, benim düşüncem, ikinci sırada olacak. Eğer ikisini de beraber yürütebilirse, bu en büyük arzumuz.

CRI- Sizce, Çin çocuk yetiştirmek için nasıl bir ülke?

Y.T.- Çinliler çocukları çok seviyorlar. Çocuklara karşı aşırı bir ilgileri var. Çocuklarını çok iyi eğitmeye çalışıyorlar. Çocuğumu büyütürken, Çinlilerden çok şey öğrendim. Mesela, bir Çinli çocuğuyla konuşurken teker, teker konuşuyor, her şeyi tek, tek izah ediyor. Bir masayı öğretiyorsa, sürekli ona masa diyor. Masanın üstünde bu var, bu gökyüzü, bu kuş gibi. Sürekli bir eğitim halindeler. Ben de aynı şekilde hareket etmeye başladım ve çok yararlı olduğunu gördüm.

CRI- Son derece ilgililer değil mi çocuklarıyla?

Y.T.- Kendi çocuklarına, başka çocuklara ve sizin çocuklarınıza da çok ilgililer. Çok küçük yaştan çocuklarını eğitmeye başlıyorlar. Biraz da hırslı olduklarını düşünüyorum. Çocuk daha sekiz aylıkken, daha bir yaşındayken mutlaka yürümeli. Çocuk bir ile iki yaş arasında mutlaka çok iyi konuşmalı. Karşılaşıyorsunuz bir Çinli arkadaşınızla, benim çocuğum şunları söylüyor, senin çocuğun söyleyebiliyor mu gibi, kıyaslama durumu oluyor. Tabii onun için bir gurur kaynağı oluyor. Sürekli şarkılar öğretiyorlar, tekerlemeler söylüyorlar. Ailelerde anneanneler, babaanneler bir arada yaşadıkları için, onlar da sürekli ilgi içerisinde. Bazen çocukların, çok şımardığını da düşünüyorum. Bence çocukları çok seviyorlar, çok değer veriyorlar. Otobüslere bindiğiniz zaman, mutlaka yer veriliyor, anne kesinlikle oturmuyor. Çocuğunu oturtuyor. Kucağına bile almıyor. Biz de mesela, kucağımıza alırız. Bu çok dikkatimi çekmişti. Çocuğa çok önem veriyorlar, hamile kadınlara çok önem veriyorlar.

CRI- Şu gözleminizde çok haklısınız. Yalnız kendi çocuklarına değil, tüm çocuklara ciddi ilgililer. Çok seviyorlar.

Y.T.- Kesinlikle. Ben çocuğumla dışarı çıkayım, mutlaka benimle sohbet etmeye çalışıyorlar, çocukla sohbet etmeye çalışıyor. Mutlaka bir şeyler vermek istiyorlar, işte bir bisküvi olsun, bir şeker olsun. Bunu çok hoş buluyorum. Bir tek yaşadığım sıkıntı, bazen acil durumlarda,insan ailesinin yanında olduğunu hissetmek istiyor. Gece, çocuğunuzun rahatsızlandığını hissedip, annenizi ya da bir arkadaşınızı arayıp, kolay bir yöntem varsa onu uygulamayı istiyorsunuz. İlk çocuk olduğu zaman, çok tecrübesiz oluyoruz. Bazı pratik şeyler var, onları bilmiyoruz.

CRI- Bu yalnızca Çin'le alakalı değil, uzaklarda olduğumuz için hepimiz yaşıyoruz, çok haklısınız. Evinizde Çin yemeği yapılıyor mu? Çin yemekleri için neler söylersiniz?

Y.T.- Evimde Çin yemekleri yapılıyor. Ben de Çin yemeklerini yapmayı seviyorum fırsat buldukça. Eğer dışarıda Çin yemeği yiyorsak, daha bir yerde Çin yemeği yemek istiyorum. Çin yemeğinin, aslında kolay gibi gözükse de, komplike olduğunu düşünüyorum. Çok fazla baharatlar, soslar kullanıyorlar. Çok fazla etler, sebzeler bir arada kullanabiliyorlar. Sebzelerin, etlerin kesiliş şekilleri, kullandığınız baharat ve sosların miktarları, ateşinizin çok ya da az olması, ya da yemeğin ne kadar hızlı pişirilip, ne kadar çabuk ta bağa almanız, her yaptığınız proses içerisindeki hareket, yemeğin tadını değiştiriyor. O yüzden, Çin yemekleri çok kolay olsa da, aynı anda beraber yapmayı denesek, ikimizinkinin tadı aynı olmuyor. Mesela ayim bir yemeği yapıyor, çok basit bir sebze kavurması, aynısını ben denediğim zaman, eğer sebzeyi biraz daha kalın kesmişsem, aynı tadı yakalayamayabiliyorum. O yüzden de Çin yemeklerinin, çok ilginç olduğunu düşünüyorum. Sağlıklı olduğunu düşünüyorum ama her Çin yemeğinin de çok sağlıklı olduğunu düşünmüyorum.

CRI- Ülkemizden ve ailemizden oldukça uzaktayız, bunu hepimiz biliyoruz. Peki son olarak, sizin gibi uzaklarda yaşamayı düşünen ve çocuk büyüteceklere önerileriniz neler olacaktır?

Y.T.- İlk başta ülkeyi sevmeniz lazım. Ülkeyi sevip de, ülkeyi benimserseniz, o zaman siz kendiniz mutlu oluyorsunuz. Mutlu olduğunuz zaman da, onu çocuğunuza, evinize yansıtıyorsunuz. Yani bir annenin sevgi dolu olması, çocuğu büyütürken de bir pozitif yaklaşım getiriyor. Çocukları için, eğer imkanlar varsa, bütün imkanları kullanmalarını, o ülkenin dilini öğrenmelerini, o insanlarla daha çok yakınlaşmaya, çocuklarının da insanlarla beraber iletişim kurmasını sağlasınlar ve kendilerini, onlardan çok fazla ayırmasınlar. Daha çok mutlu olurlar, daha çok kendi evleri gibi hissederler diye düşünüyorum.

Yelda Hanım, içten yanıtlarınız için çok teşekkür ederim. Değerli dinleyiciler, bir sohbetimizin daha sonunda, yüzünüzden gülücük, yaşamınızda huzur ve sağlık eksik olmasın temennilerimi iletiyorum.

Hoşça kalın.