"En Önemlisi, Katılım"

    1908 yılında düzenlenen Londra Olimpiyat Oyunları'nda Maraton yarışması, bütün yarışmalardan en unutulmaz biri haline geldi. "En Önemlisi, Katılım" sloganı, bu Olimpiyat Oyunları'nın Maraton yarışması için atıldı.

    İngiltere Kralı ve aile üyelerinin Maraton yarışmasını izlemesini sağlamak için, Londra Olimpiyat Oyunları Organizasyon Komitesi, Maraton yarışmasının hareket noktasını, Londra kentinin banliyösinde bulunan Windsor Sarayı'nın önündeki çimenine ve varış noktasını Olimpiyat Stadyumu'ndaki İngiltere Kralı'nın locası olarak belirledi. Zamanın hesaplanan Maraton'un kesin uzunluğu 42 kilometre 195 metre oldu ve Maraton'un standartlı mesafesi olarak belirlendi.

    50'den fazla sporcu, Londra Olimpiyat Oyunları'nın Maraton yarışmasına katıldı. Maraton'un düzenlendiği günde hava çok sıcak, bütün maratoncular için da çok zor geldi, Maratoncuların yarısına yakını, yarışmanın yarısında maçtan vazgeçti. İtalya'dan gelen aşçı Pietri, kısa boylu bir maratoncuydu. Pietri, yarışmanın 30'dan fazla kilometre mesafesinde hızlanmaya başladı ve bütün rakiplerinı geride bıraktı. Seyirciler, Pietri'ye alkışlarla hayranlık gösterdiler.

    Seyircilerin alkışlarının teşvikiyle Pietri daha hızlı koşuyordu. Ancak, stadyuma girdikten sonra Pietri'nin gücü hemen hemen tükendi. Pietri, varış noktasına yalnızca 3-5 metre kalan yere bayıldı ve bir türlü kalkamadı. Iki seyirci bunun görünce Pietri'yi kaldırarak onu varış noktasına götürdü. Pietri, bu iki seyircinin yardımıyla "birinciliği elde etti." Ancak, Olimpiyat Hakem Komitesi, başkalarının yardımıyla şampyonluk kazanaın Pietri'nin şampyonluğunun geçersiz olduğunu açıkladı. Pietri'yi yardım eden o iki iyi kişi, kendilerinin büyük bir hata yaptıklarını anladı.

    Londra Olimpiyat Oyunları'nın düzenlendiği sırada, bütün sporcular, bir din faaliyetine katıldılar. Bu faaliyette Pietri'nin davranışından çok etkilenen bir Amerikan Papası, Olimpiyat Oyunları'nda katılımın şampyonluktan daha önemli olduğunu söyledi. Uluslararası Olimpiyat Komitesi Başkanı Pierre de Coubertin, papanın bu sözünü "Olimpiyat Oyunları'nda en önemlisi şampyonluk değil, katılımdır. Yaşamda, en önemlisi başarı değil mücadeledir" olarak değiştirdi. Bu söz, Olimpiyat Oyunları'nın vecizesi olarak bugüne kadar korundu.