Çin'de reform ve dışa açılma politikasının uygulandığı 30 yıl içinde Tibet Özerk Bölgesi'nde de ülkenin güçlenmesiyle birlikte büyük değişiklikler meydana geldi. Tibet'te tarım ve hayvancılık daha da gelişirken, halkın yaşam seviyesi büyük ölçüde iyileşti.
50 yaşındaki Qunpeiciren, yoksul bir köle ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Qunpeiciren, 1982 yılında "Darewa" adlı bir inşaat şirketi kurdu. Günümüzde "Darewa" Tibet'te özel işletmelerin başına geçti ve Qunpeiciren da tanınmış bir köylü işletmeci oldu. Qunpeiciren, şunları söyledi:
"Darewa Grubu'na bağlı 8 şirket var ve 2007 yılının sonunda grubumuzun sabit sermayesi 500 milyon yuanı buldu."
Qunpeiciren gibi reform ve dışa açılma uygulamalarından sonra yaşamlarında büyük değişiklikler meydana gelen çok sayıda Tibetli var. Tibet Özerk Bölgesi'nin Lasa'ya onlarca kilometre uzaklıkta "inek memleketi" olarak adlandırılan Zangre köyü yer alıyor. 40 yaşlarındaki Basang, köyün en büyük inek yetiştiricisi. Basang, şöyle konuştu:
"35 inek besliyorum. Bizde her gün 400 kilo süt üretiliyor. Burada toplam 11 kişi çalışıyor ve her yıl net gelirimiz 70 bin yuanı buluyor."
Sangba gibi çobanlar devletten verilen krediyle işlerini kurarken, devlet ekimle geçimini sağlayan köylülerin makine alımına da destek verdi. Çin hükümeti köylülerin makine alımı için gereken paraların yüzde 80'ini karşılamakla köylülerin makineyle ekim yapmalarını sağladı. Köylü Caidanpingcuo şunları kaydetti:
"Köyümüzde artık hemen hemen her aile tarla çalışmalarında makine kullanıyor. Bu hem çalışma verimliği ve tahıl üretim miktarını artırdı, hem de başka işlerle uğraşmamıza daha çok zaman sağladı. Şimdi ortalama olarak yılda 30 bin yuan kazanıyorum ve bu birkaç yıl öncesinin üç katına denk düşüyor."
Reform ve dışa açılma politikasının uygulandığı 30 yıl içinde Tibet'in ekonomik ve sosyal gelişmesiyle kent ve köylülerin gelirleri de sürekli arttı. Tibet Özerk Bölgesi'ne bağlı İstatistik Müdürlüğü'nce açıklanan verilere göre, 2007 yılında Tibet'te kentlilerin kişi başına düşen geliri 11.131 yuanı ve köylülerin kişi başına düşen geliri de 2 bin 788 yuanı buldu.
Son 30 yılda Tibet'in sağlık işleri de devamlı gelişti ve bölgede nahiyeye kadar uzanan bir sağlık ağı oluşturuldu. Eskiden bölgede sadece 3 Tibet tıbbı hastanesi bulunuyordu, şimdi bu sayı 7 bin 127'e çıktı. Günümüzde bölgedeki bütün köylüler ve çobanlar, tarım ve hayvancılık bölgelerinde uygulanan sağlık güvencesi sisteminden yararlanıyor.
Tibet Özerk Bölgesi Sağlık Müdürlüğü'nden yetkili Wang Jianpeng bununla ilgili olarak şunları belirtti:
"2007 yılında Tibet Özek Bölgesi'nde köylü ve çobanların kişi başına düşen sağlık fonu miktarı 110 yuanı buluyor ve bunun 85 yuanı Çin merkezi hükümeti tarafından karşılanıyor. Bu sağlık sistemi şu anda bölgedeki bütün köylüleri ve çobanları kapsıyor."
