Lisu, Çin'in 56 etnik grubundan biridir. Nüfusu 600 bine ulaşmayan Lisular esas olarak ülkenin güneyindeki Yunnan eyaletinin Nujiang Lisu Özerk İli'nde yaşıyor. Lisuların ataları eyalette bulunan Yalong ve Jinsha nehirlerinin kıyılarında oturuyordu ve 15. ile 19. yüzyıllar arasında Lanchanjiang ve Nujiang nehirleri havzalarına taşındı. Nujiang havazasında yaşıyan Lisular, Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından sonraki dönemde bile aşiret hayatı yaşıyordu. Aşiretlerin isimleri arasında yer alan kaplan, ayı, maymun, yılan, koyun, balık, arı, tavuk, kuş, bambu, keten ve çay gibi ondan fazla isim, aşiretlerin kan bağını gösteriyordu. Avcılık, Lisuların geleneksel yaşamında önemli bir yer tutuyordu. Lisulu erkeklerin hepsi, avcılık etkinliklerinde yüksek okçuluk becerisi edinir. Okçuluk yarışmasında bambudan yapılma oku bıçak ağzına fırlatarak ikiye bölünmesini sağlayan biri, yarışmayı kazanır.
Lisular eskiden ilkel dine inanıyor ve dünyadaki her yaratığın ruhu bulunduğunu sanıyordu. Bu bir inanca göre, Lisular cenaze törenlerinde, bayram kutlamalarında ve hastalandıklarında mutlaka bir büyücü davet ederdi. Büyücü de kurbanları ruhlara sunar ve kehanet sorardı. 19. yüzyılın sonlarında Batılı misyonerlerin Lisuların yaşadığı bölgelere gelmesiyle, Hıristiyanlık ve bu dinin Katolik mezhebi bu bölgelere getirilmiş oldu. Bugün bile, Yunnan eyaletinin ünlü turistik bölgesi Lijiang'ın Liming kasabasında yaşıyan Lisulardan 200'ü Hıristiyandır. Bu Lisulu vatandaşlara hizmet eden 7 kilisede Pazar, Paskalya Günü ve Noel Bayramı'nda ayin yapılıyor, gelen Hıristiyanlara içki ve sigara içmeme, ruhlara kurban sunmama ve yasalara uygun olarak davranma gibi konularda eğitim veriliyor.
Lisular, yaşlılara saygı gösteren bir milliyettir. Lisular yemek masasında ilk kase plavı, tavuk yerken karaciğerini ve başını sofradaki en yaşlı kişiye verir. Evlilik töreninde de büyük baş hayvanlar kesildikten sonra en büyük dana başı kayınpedere verilir.
Lisular, misafirperver bir milliyettir. Konuk gelince evsahibi büyük bir kase içki getirip, konukla birlikte kaseyi tutar ve birbirinin boyunlarından ve omuzlarından kucaklaşmış bir şekilde içkiyi birlikte içerler. Ancak içerken evsahibi kaseyi konuğa azcık eğerek, konuğun biraz fazla içmesini sağlar. Bundan amaç, konuğa saygı göstermektir.
"En berrak su Binlang Nehrinde, en güzel kıyafetler Lisulu kadınların üzerinde." Yunnan eyaletinin Tengchong İlçesi'ndeki sınır bölgesinde bulunan Lisu köylerine gelen herkes bu değerlendirmeye katılıyor. Bayramlarda ve düğünlerde Lisulu kadınlar, rengarenk elbiseler giyip, dikkat çeker. Lisulu kadınlar hayvan otlatırken, mavi gökte beyaz bulutlar, yeşil yamaçlarda hayvan sürüsü ve kadınların parlak elbiseleri, görenlere güzel bir tablo sunar.
Yörelere göre farklı renkleri kullandıkları için, Lisulu kadınlar Beyaz, Siyah ve Diğer Renkler olmak üzere 3 gruba ayrılır. Tengchong'daki Lisulu kızlar evlenirken, çeyizleri arasında başka eşya olmasa da, mutlaka belli miktarda renkli etek ve kemer bulundurulması şarttır. Lisulu kızların eşarpları üzerine sedef ve gümüş süsler takılır. Sallantılı küpe ve bilezik de eklenince Lisulu kızlar şarkı söylerken ve dans ederken kulağa hoş sesler gelir. Ayrıca Lisulu kızların boynuna çeşitli renkte ve farklı şekilde kolyeler takılır. Cam, kristal, lastik ve zedef gibi maddelerden yapılan bu kolyelerin en ağırlığı birkaç kiloyu geçer. Genç kızların etekleri kırmızı, sarı, mavi, yeşil ve beyaz olmak üzere 5 renkte kumaşlarla yapılır. Genellikle Aralık ayına denk gelen Kuoshi Bayramı'nda Lisulular, evde ataları anmanın yanı sıra, birbirlerinin bayramını kutlar, köyde okçuluk yarışması, dans etme ve şarkı söyleme gibi etkinlikler düzenler, veya köyden uzak ılıcalara gidip, "Bahar Banyosu" yapar.
Lisulular, tarihteki üretim hayatlarında yerel iklim koşulları ve coğrafi ortama göre, tarım üretimi ve günlük yaşamına uygun bir doğal takvim keşfetti. Bu takvime "Çiçek ve Kuş Takvimi" deniyor. Bu takvim, çiçeklerin açılması ve kuşların sesleri gibi, doğal olaylara göre saptanan 10 aylı bir takvimdir.
Lisulular Lisu takviminin 2. ayının 8. gününde bir meydanda toplanır, meydanın ortasında dikilen yüksek iki direk üzerine 36 veya 72 bıçak bağlanır. Bu görkemli "Bıçaklı Direğe Tırmanma Günü"nde cesur Lisulu erkekler çıplak ayaklarıyla bıçak ağızlarına basarak direğe tırmanır. Bu gösteri, Lisuların zorluklar karşısında korkmamasını ve cesaretini yansır. Bugün daha çok turistlere gösterilen bu program, yerli ve yabancı çok sayıda turisti çekiyor.
