Battaniye, Xinjiang'da yaşayan çeşitli etnik grupların yaşamında hem vazgeçilmez bir günlük eşya, hem de süs eşyalarından biridir. Uygurlar genellikle nakışlı battaniye kullanırken, Kazaklar ve hayvancılıkla geçinen diğer bazı etnik gruplardan vatandaşlar, dikişli battaniye kullanırlar.

    Kazaklar desenli battaniyeye "Sermak" derler. İnce işçiliği ve özgün desenleriyle ün sala Kazak battaniyeleri kuzu yünü, yün iplik, desenli kumaş ve dikiş ipliğiyle yapılır.

    Kazakların üç yöntemle yapılan battaniyeleri vardır. Bunlardan birincisi, beyaz yün battaniye üzerine yün iplikle desenli kumaş parçaları dikilir; ikincisi, değişik renklere boyanan battaniyeler kesilip parçalara ayrıldıktan sonra, belirli desenler oluşturacak şekilde dikilir; üçüncüsü ise hem renkli battaniye, hem de kumaş parçaları belirli desenler oluşturulacak şekilde dikilir. Yöntemleri ne olursa olsun, Kazakların battaniyelerinin ortak özelliği, iki katlı ve kalın olması, ayrıca dikişlerin sıkı olmasıdır. Bir battaniye, genellikle iki kuşak tarafından kırk, elli yıl kullanılır.

    Genişliği 2-3 metrekareden 20-30 metrekareye kadar değişen Kazak battaniyeleri, yataklara veya yerlere serilerek hem soğukluk ve rutubeti önler, hem de evlere renk katar.

    Kazak battaniyeleri tümüyle elle yapılır. Yaz, en çok battaniye yapılan mevsimdir. Bir evde battaniye yapılırsa, komşular da gelip yardım eder. Bu nedenle her battaniye, kolektif zekanın ürünü kabul edilir.

    At kırbacı, Kazak çobanların en iyi arkadaşıdır. Kazak çobanlar, nereye giderlerse gitsinler, yanlarında her zaman kırbaç bulundurur. Kırbaç, ata binmede olduğu gibi, keçi ve tavşan avlarında veya kurt ve ayılardan korunmada da kullanılır.

    At kırbaçlarının çeşit ve biçimleri, kabileden kabileye değişir. Kazakların hemen hemen her kabilesinde at kırbacı yapan vardır. At kırbaçlarında dayanıklılık ve kullanışlılıkla güzellik aranır. At, sığır, deve ve kuzu derilerinden yapılan kırbaçlar, bakır, gümüş ve demir gibi metal parçalarıyla değişik desenler oluşturularak süslenir. Dolayısıyla iyi bir at kırbacı, hem kullanılışlı bir alet, hem de güzel bir el sanatı eseridir.

    Kazak erkekler için son derece önemli bir eşya olmasına rağmen, at kırbaçlarının başkalarının çadırlarının içine, hele yaşlıların çadırlarının içine sokulması, saygısızlık olarak kabul edilir. Bu nedenle, Kazaklar, başkalarını ziyarete gittiklerinde at kırbaçlarını çadırın dışında bırakmak zorundadır.