Xinjiang'da 10 bin dolayında Rus yaşıyor. 18. Yüzyılda Çarlık Rusyası'ndan göç eden Ruslar, günümüzde Xinjiang'ın kuzeyinde yer alan İli, Taçen, Altay ve Urumçi bölgelerinde toplu halde yaşıyor. Genellikle Uygurca ve Çince olmak üzere değişik diller bilen Xinjianglı Ruslar, kendi aralarında Rusça konuşur.

    Şehirlerde yaşayan Rusların tamamına yakını aydın ve işçidir. Kırsal kesimlerde yaşayan Ruslar ise tarım, bahçecilik ve hayvan üretimiyle geçinir.

    Xinjianglı Ruslar, ekmekleri ve biralarıyla bilinir. "Biva" olarak adlandırılan Rus birası, normal bira gibi biraz acı değil, tatlıdır. Sup çorbası, Haleba ekmeği, tereyağı, reçel, turşu ve Bilaşgi denilen içli pide, Rus sofralarının başlıca unsurlarıdır.

    Misafirperverliğiyle bilinen Xinjianglı Ruslar, değerli konukları ekmek ve tuzla karşılar. Rusların özgün örf ve adetleri de günümüze kadar sürdü. Örneğin, kız istemeye giden bir çöpçatan, kızın annesine ve babasına "Lütfen ekmeğimizi ve tuzumuzu kabul edin." der. Eğer kız, ekmeği reddederse, evliliği reddetmiş olur. Eğer kız, ekmeği bıçakla keserek herkese ikram ederse, evlenme teklifini kabul etmiş anlamına gelir.

    "Tita" dansı, Rus delikanlıların, başörtüsü dansı ise, Rus kadınların en sevdiği dans türüdür.

    Rusların ahşap ve tuğladan evlerinde genellikle şömine bulunur. Bahçeleri ise ağaç ve çiçeklerle doludur.