Çin'de yaşayan azınlık milliyetler arasında nüfusu görece az milliyetlerden biri olan Hezhe milliyeti, 4 bini aşan nüfusa sahiptir. Hezhe milliyeti, esas olarak ülkenin kuzeydoğusunda bulunan Heilongjiang eyaletinin Raohe ve Wuyuan ilçeleriyle Jiejinkou, Sipai ve Bacha gibi köylerinde yaşamaktadır.

        Hezhe milliyetinin kendi dili vardır. Hezhe dili, Altay dil ailesine aittir. Hezhe dilinde birçok kelime, Mançuca ile aynıdır. Günümüzde Hezhe gençleri, kendi dillerini bilmediklerinden, genellikle Çince kullanıyorlar. Hezhe milliyetinin kendi yazısı yoktur. Hezheler geçmişte Şamanizmi benimsemişti.Hezhelerin yaşadıkları bölgelerde bulunun yemyeşil dağlar arasından akan tertemiz sular ve birbirleriyle kesişen nehirler, balıkçılık için elverişli koşullar sağlar. Geçmişte halk arasında yaygınlaşan "Sopayla geyik, kepçeyle balık avlanır, yabani tavuk tencereye uçar" sözü Hezhe milliyetinden halkın günlük yaşamının gerçek tasviridir. Günümüzde de nehir kıyısında yaşayan Hezheler hâlâ balıkçılıkla geçiniyorlar. Erkek olsun kadın olsun, yaşlı olsun genç olsun, hepsi balık avlamakta ustadırlar.. Balıkçılık Hezhe ekonomisinin çekirdeğini oluşturur. Hezheler kendine özgü zengin balıkçılık kültürünü yaratmıştır.

        Wurigong Bayramı

        1985 yılında kutlamaya başlanan "Wurigong Bayramı", eğlence etkinlikleri ya da spor oyunları anlamına geliyor. İki yılda bir kez düzenlenen Wurigong Bayramı Ay Takvimine göre yılın 5' inci ya da 6'ıncı aylarında kutlanır ve 3 gün süren bayram sırasında gündüz yüzme, kayık gezme, halat çekme gibi çeşitli sportif yarışmalar yapılırken, akşamüstü Hezheler nehirin iki yakasında açık havada bir araya gelirler ve şenlik ateşi yakarak beraber yemek yerler. Hezheler yemekten sonra elele vererek türkülerin eşliğinde kuğu dansı, saman dansı ve def dansı gibi dansları ederler. Hezhelerin 10'dan fazla çeşit türküleri vardır. Kulağa hoş gelen türküler, Hezhe milliyetinin yaşamının her yönünü yansıtır. Wurigong Bayramı'nın kutlandığı günlerde, tüm köy halkı, sevince boğulur.