Uygurlar sıcakkanlılığı ve misafirperverliliğiyle tanınır. Uygurların evlerine gelen her misafir mutlaka sıcak karşılanır.
Uygurların evine misafir geldiğinde, ev sahibi önce misafiri kapıda sıcak bir şekilde karşılayıp evin içerisine götürür ve yer gösterir. Misafir oturduktan sonra ev sahibi misafirle selamlaşır ve 
aile üyelerinin durumunu sorar. Bunlar bitince ev sahibi Uygurların geleneklerine göre misafire ilk önce çay ikram eder. Misafir çay içerken ev sahibi yemek masasının ortasına Uygurların geleneksel ekmeği olan "Nang"ı büyük bir tabağa koyar ve onun etrafına güzel küçük tabaklara kesme şeker, kristal şeker, kuru üzüm, kuru kayısı, reçel ve kendi elleriyle yaptıkları çeşitli tatlı ve çeşitli çörekleri koyar. Yazın ise karpuz, kavun, üzüm ve çeşitli meyveler de eksik olmaz. Misafir bir yandan çay içer, diğer yandan çeşitli güzel yiyeceklerin tadına bakarak ev sahibiyle sohbet eder.
Uygurlara göre, misafirlere ikram edilen çayın mutlaka yeniden kaynatılması gerekir. Bazı evlerde ise kendi ekonomik koşullarına göre misafire sütlü çay da ikram edilir. Uygurlar ayrıca, misafirlere geleneksel ekmekleri olan "Nang" ikramında bulunup misafiri yemeye davet ederler. Uygurların, misafire çaydan sonra yemek ikram etme alışkanlığı da vardır. Uygur yemeklerinin birçok çeşidi vardır. Dolayısıyla Uygurlar farklı misafirlere farklı yemek ikram ederler. Eğer misafir uzaktan geldiyse yorgunluğunu giderebilen çorba ve hamurdan yapılmış "Ügür" ikram ederler. Eğer eve yakın bir arkadaş gelirse onun istediğine göre yemek ikram ederler. Uygurlar ayrıca misafirlere mantı, pilav, makarna ve çeşitli sebzeleri sunarlar. Genellikle misafirlere bir türlü yemek değil birkaç türlü yemek ikram edilir. Misafiri memnun etmek için ev sahibi hem kuru hem de sulu lezzetli yemekler verir. Yemekten sonra çay ya da çeşitli meyveler ikram edilir. Bu türlü misafir ağırlama adeti Uygurların sıcakkanlılığını ve misafirperverliliğini yansıtıyor.
Uygur Şapkaları
Uygurlar başlarına takke denilen şapka takımayı çok severler. Uygurların giyim ve süs eşyalarının önemli kısmını oluşturan takke, Uygurlara göre güzelliğin sembolüdür. En erken Tang Hanedanı döneminde Batı bölgelerinin erkeklerinin çoğu, keçi kılından yapılmış koni biçiminde şapka takıyordu. Ancak, Ming Hanedanı döneminde, Arap ve Orta Asya kültürünün etkisiyle Uygur erkekler, saçlarını keserek, nakışlı takke takmaya başladı. Qing Hanedanı döneminin başlarında Uygur takkelerinin malzemeleri ve şekli değişerek gelişti. Erkeklerin takkeleri genellikle kışın deriden, yazın ipekten ve kuş tüyünden yapılır. kadınların giydikleri takkelerin üzerine altın ve gümüş renkli iplerle nakış işlenir ve kenarına biye dikilir. Çeşitli bölgelerde yaşayan Uygur milliyetinden halkın sürekli yenilik yaratmasıyla, takkelerinin işlenişi de gün geçtikçe daha güzelleşti ve çeşidi de çoğaldı. Ancak Uygurlar'ın taktıkları takkeler, "Çimen" ve "Badam" adlı iki çeşitten oluşur.
"Çimen" takke, genellikle elleri becerikli Uygur kızları tarafından yapılır. Rengarenk iplerle nakış işlenen güzel "Çimen" takke üzerine, küçücük plastik boncuklar dikilir. Uygur milliyetinden genç erkek ve kızlar "Çimen" takkeleri takıp, serin üzüm asmaları altında müzik eşliğinde şarkı söyler ve dans ederler.
Uygurların kendine özgü el sanat ürünlerinden biri olan Uygur takkeleri günden güne halkın beğenisini kazanmaktadır. Bayramların kutlandığı ve düğünlerin yapıldığı günlerde, Uygurlar kendi elleriyle işledikleri ya da satın aldıkları güzel takkeleri giyerek süslenirler. Uygurların bazıları, evlerinin duvarlarına bile rengarenk takkeler asarak, sanatsal bir hava yaratırlar. Bazıları ise uzaktan gelen değerli akrabaları ve arkadaşlarına takke hediye ederler.
