Evlilik ve bebek yetiştirme geleneği--- Evlilikte, ailenin sosyal konumu, geçmişi ve prestiji ciddiyetle düşünülen önemli unsurlardır. İki aile arasındaki dostluk ve temaslar evlilikte önemli rol oynar. Davorlar genellikle başka etnik gruplardan kişilerle evlenmez. Bazı sebeplerden dolayı diğer etnik gruplardan kişilerle evlenenler de vardır, ancak evlenilen kişinin etnik grubunun genellikle din ve örf bakımından Davorlara yakın olması gerekir. Gençler serbest olarak sevgili bulur ve sevgililik ilişkileri kesinleştikten sonra anne babalarına söylerler. Anne babaların onayıyla, erkeğin akraba veya arkadaşlarından saygın ve güzel konuşan biri kız istemeye gider. Kızın ailesi kabul ederse, Davor dilinde "Jiente" denen ikinci aşamaya girilir. Damat adayı kızın ailesine keçi, alkollü içki, şeker ve kekten oluşan nişan hediyesi verir. Kız ailesi ise damat adayı ve onunla beraber gelen akrabaları ve soy mensuplarına ikramda bulunur. Damat adayı kayınpeder ve kayınvalide ile kız ailesindeki yaşlıların önüne gelip saygısını gösterir. "Tuolie" denen üçüncü aşamada, damat adayı düğünden önceki bir ay civarında, kızın ailesine ikinci defa hediyeler verir. Hediyeler arasında kumaş, giyim ve aksesuarlar bulunur. Erkek tarafı kendi gücüne göre hediye hazırlar ve hediyenin miktarı evliliği etkilemez.

Gelinin düğüne gitmesine eşlik etme töreni. Düğünden önceki gün, damat yeni giysisini giyerek eşlik edenlerin arabasıyla gelinin evine gider. Gelinin anne babası, gelen konvoyun yanı sıra akraba ve köydeki komşulara da ikramda bulunur.

Düğün gününün sabahı, düğün konvoyu yola çıkar. Gelin ailesinden ve damat ailesinden ayrı ayrı birkaç kişi beraber düğüne gider. Ortanı daha neşelendirmek amacıyla, konvoy damat ailesinin bulunduğu köyün girişinde ip çekilerek durdurulur. Damat attan inip oradakilere içki sunar ve şeker dağıtır. Damadın akrabalarından hem oğlu hem kızı olan erkek ve bayanlar evin kapısında konvoyu karşılar. Damat ailesinden bir yaşlı, konuklara tek tek içki sunarken, gelin ailesinden gelen konuklar kıdemlerine göre sırayla avluya girer. Gelin, yengelerin eşliğiyle arabadan inip gelin odasına girer. Yaşlı konuklar ise saygı göstergesi olarak batı odaya davet edilir.

Beşik, bütün Davor ailelerinde bebek yetiştirmek için kullanılan geleneksel alettir. Beşiğe, Davor dilinde "deride" denir. Davor bebekler, üç yaşına kadar kemerle asılan beşikte yatar. Bu yöntem hem rahat, hem kullanışlıdır. Beşik kültürü, Davorların geleneksel maddi kültürünün bir yansımasıdır.

Cenaze örfleri--- Ölüleri gömmek, Davorlar arasında çok yaygındır. Kamu mezarlığı da çok kullanılır. Bir Davor ancak yıldırım çarpması veya suda boğulmak gibi olağanüstü sebeplerden öldüğünde, yada memleketten uzakta ölüp cesedinin çürüdüğü veya tam olmadığı durumlarda yakılır. Birinin vefat ettiği bir an önce akrabalarına ve arkadaşlarına bildirilmesi ve evde anma tableti kurulması gerekir. Cenazede nutuk (Davor dili:kezhaerhubeila) söylenir ve tabut genellikle ölümden sonraki tek sayılı günde mezarlığa götürülür. Ölümden sonraki 7. ve 100. gün ile yıldönümünde anma töreni yapılır.

İnanç--- 1950 yılından önce, Davorların çoğunluğu Mançuların dinine inanıp, gök tanrısı, ata tanrısı, çiftlik hayvanları tanrısı ve dağ tanrısı gibi tanrılara tapıyordu.

Davorlar, kartalları kutsal ve uğurlu kuş olarak görüyor ve, kartallara özel duygu besliyor.