Çin'in doğusunda yer alan Shandong eyaletindeki Yantai Üniversitesi'nden mezun olan Han Lihua, ülkenin kuzeybatısındaki Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi'nin Ceminey ilçesine bağlı Topterek kasabasında bir gönüllü olarak çalışıyor.    

    Önce eğitim alıyorlar

    Diğer üniversiteli gönüllüler gibi Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi'ne giden Han Lihua'nın da yolculuğunun ilk durağı, Xinjiang'ın merkezi Urumçi'ydi. Han Lihua burada diğer gönüllülerle buluştu ve onlarla birlikte azınlık etnik grupların toplu halde yaşadıkları bölgenin örf ve adetleri hakkında eğitim aldı.

    Han Lihua Urumçi'den söz ederken izlenimlerini şöyle anlattı:

    "Urumçi hareketli ve büyük bir kent. Hatta ülkenin iç kesimdeki bazı eyaletler, merkezden de hareketli. İlk defa gelmeme rağmen burada yabancılık çekmek şöyle dursun, kendi memleketime geldim gibi hissediyorum."

    Gobi Çölü ve yemyeşil Ceminey

    Han Lihua Urumçi'den otobüsle 12 saat süren bir yolculuktan sonra çalışacağı Ceminey ilçesine ulaştı. Yol boyunca hep Gobi Çölü'nü gören Han Lihua, Ceminey'de bambaşka bir manzarayla karşılaştı. Çok büyük olmamasına rağmen yemyeşil ağaçlarla çevrelenen Ceminey sokakları gün ışırken hayat doluydu.

    "Gece, erken başlıyor"

    Han, Ceminey'deki yaşamı hakkında şu bilgileri verdi:

    "Burada genellikle Kazak iş arkadaşlarımızla beraber yemek yiyoruz. Kantinde yemekler, Kazak müslümanların örf ve adetleri göz önünde bulundurularak, koyun etiyle yapılıyor. Ben Shandonglu olduğum için buharda pişirilmiş ekmek seviyorum, güneyden gelen bazı arkadaşlar ise pilavı tercih ediyorlar. Hepimiz buradaki yemeklere alıştık, yemeğe ayda 300 yuan ödüyoruz, bu paranın 90 yuanlık kısmını işyeri karşılıyor."

    Han, sözlerine şöyle devam etti:

    "İlçede yaşayanların çoğu Kazak. Onların giysileri modaya uygun, iç kesimdekilerden pek farklı değil. Ancak İlçe ücra bölgede yer aldığı için, gece eğlence faaliyeti çok az. Dükkanların çoğu erken kapanıyor. Bu nedenle bazen yalnızlık çekiyoruz. Buraya toplam 40 gönüllü geldik. Genellikle sadece dört ya da beşimiz buluşup sohbet edebiliyoruz. Boş zamanlarımızda canımız biraz sıkılıyor. Ancak internete bağlanarak bazen bir konuyu araştırıyor ya da arkadaşlarla sohbet ediyoruz."

    "Cep telefonu ve internet kullanımı yaygın"

    Çin'in kuzeyindeki Hebei Ziraat Üniversitesi'nden mezun olan gönüllü Yang Rui, bundan önce, ziraat teknisyeni olarak Xinjiang'ın güneybatısında yer alan Hotan ilçesinin Moğolla kasabasına gitmiş. Nüfusun yüzde 90'ının Uygur olduğu kasabada çalışan Yang, dil sıkıntısı çekmesinden dolayı İlçe Maliye Müdürlüğü'nde görev üstlenmiş.

    Yang, İlçe'de haberleşmenin çok kolay olduğunu, cep telefonu kullandıklarını, ayrıca İlçe merkezinde ve kasabalarda birçok internet kafe bulunduğunu, her an internet üzerinden sohbet edebildiklerini ve oyun oynayabildiklerini anlattı. Ancak Yang, buradaki halkın internetten yararlanarak bilgi edinmekten çok, sohbeti ve oyun oynamayı tercih ettiğini söyledi.

    "Eğitim metodu, nispeten geri kalmış"

    Fu Jing, Xinjiang'ın Sanci Hui Özerk İli'ne bağlı Guçun İlçesi'ndeki bir ortaokulda İngilizce öğretmeni olarak çalışan genç bir kız. Fu Jing, buradaki yaşamını şöyle anlattı:

    "Guçun 1.Ortaokulu'nun eğitim koşulları, ülkenin iç kesimlerindeki ilçelerde yer alan ortaokullarla kıyaslanabilir. Ancak buradaki eğitim düşüncesi ve metodu, iç kesimlerdeki okullara göre nispeten geri kalmış durumda. Öğrendiklerimi ve bildiklerimi tümüyle öğrencilere aktarmak benim en büyük arzumdur."

    Üniversiteli gönüllüler, bütün zorluklara rağmen, ücra bölgelerin kalkınması ve azınlık milliyetlere mensup öğrencilere güzel yarınlar yaratılması için yoğun çaba harcıyorlar.