Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi, sinema ve televizyon çekimleri için bitmez tükenmez bir kaynaktır. Xinjiang'daki sinema ve televizyon çalışanları, bu zengin hazineyi değerlendirerek belgesel veya öykü filmleri çekip bu güzel memleketi dünyaya çok yönlü olarak tanıtmak için yoğun çaba harcıyor. Xinjianglı belgesel yönetmeni Ning Zhaoyu ve kocası He Ming, bu çalışanlardan ikisi.
Ning Zhaoyu ve He Ming, özel yaşamları gibi iş yaşamında da ortaklar. Bu çiftin çektiği belgesel filmleri, yurt içinde ve dışında çok sayıda ödül kazandı.
Ning Zhaoyu ve He Ming çiftinin ortaklaşa çektiği ilk film Asya'nın Kalbi ve Çoban'dı. Xinjiang'ın merkezi Urumçi'nin banliyösünde yer alan Asya'nın Kalbi köyünü konu alan bu belgeselin çekimine 1997'de gazetede okudukları bir haber üzerine başladıklarını anlatan He Ming, bu belgeselin bu köyün turizmine büyük canlılık kazandırdığını söyledi. Belgeselin 2000'de Çin Uzun Metrajlı Belgeselleri Ulusal Ödülü'nü kazanması, bu çiftin meslekte uzun süren beraberliğinin başlangıcı oldu. Tuyu Vadisi, Deveci Günlüğü, Dolan Müzikçileri ve Cennet Beşiği, bu çiftin çok bilinen belgeselleri arasında.
Ning Zhaoyu, çekimine 2004'te başladığı "1943—Deveci Günlüğü" adlı belgesel için büyük zorlukları aştı. Ning, bu belgeselin çekimiyle ilgili şunları anlattı:
"Yaylada çekim sırasında tipiye maruz kaldık. Tipi başladığında çadırımızın 50 metre ötesinde bir taşın yanındaydım. Şiddetli rüzgar ve yüksek rakım nedeniyle az kalsın düşecektim. Çobanlar yardım etmeseydi, ölebilirdim. Çobanların ikram ettikleri sıcak sütlü çay sayesinde kendime gelebilmiştim. Belgeselin çekimini bu çetin koşullarda tamamladık."
Ning Zhaoyu'nun kocası ve arkadaşlarıyla harcadığı çabalar, boşa gitmedi. "1943—Deveci Günlüğü" belgeseli, Haziran 2005'te Shanghai Uluslararası Film Festivali'nde belgesel dalında büyük ödül aldı.
Ning Zhaoyu ve He Ming'in yeni belgeseli Dolan Müzikçileri, Xinjiang'daki Uygurların geleneksel Dolan müziğiyle uğraşan sanatçıların yaşamını ve müzik çalışmalarını konu alan bir film. Çekimi üç yıl süren filmin montajı, bir yıl sürdü. Ning Zhaoyu, bu filmi hakkında şunları söyledi:
"Objektiflerimizi kültüre odaklayan belgeselcileriz. Bütün filmlerimizde 'Biz nereden geldik? Nereye gidiyoruz?' sorularına yanıt aramaya çalıştık. İnsanoğlu, trajedi ve yenilgilerle dolu bir yoldan geçerek bugünlere geldi. Belgesel insanoğlunun başarılarını ve başarısızlıklarını yansıtan bir ayna gibidir. Bu filmlerle başta kendimize olmak üzere şimdiki ve gelecekteki insanlara özgüven ve cesaret vermeye çalışıyoruz. Bunun için de her türlü bedeli ödemeye hazırız."
Ning Zhaoyu ve kocası He Ming'in çalışmaları sırasındaki uyumu ortak ülkülerinin ve arayışlarının bir sonucudur. He Ming, şöyle konuştu:
"Bir belgeselci, çoğu zaman yalnızlığa katlanmak zorundadır; güçlü iradeye sahip olmak zorundadır. İkimiz, aynı ülküyü taşıdığımız, aynı arayışları sürdürdüğümüz için birbirimizi her zaman destekliyoruz, böylece yalnızlığın üstesinden gelmeyi birlikte başardık. Bizim objektifimiz, insanlara odaklanıyor. Yardıma muhtaç insanlarla, başkalarına yardım edenleri filmlerimizle anlatmaya çalışıyoruz. Ve her belgeselin çekiminden sonra ruhumuzun bir basamak daha yüceldiğini hissediyoruz."
Belgesellerle kendi yaşamlarını zenginleştirdikleri gibi gördüklerini, duyduklarını ve hissettiklerini herkese anlattıklarını kaydeden He Ming, bütün zorluklara rağmen belgesel çekimlerinden büyük zevk aldıklarını sözlerine ekledi.
