Çin'in Tibet Özerk Bölgesi yönetimi, öksüz çocukların temel yaşam ihtiyaçlarını karşılamak için 2011 yılında öksüz çocuklara yardım sistemini kurdu. 2011'den itibaren bu sisteme yapılan yatırım miktarı artırılarak, bölgedeki anne ve babasız çocuklar için uygun bir yetişme ortamı yaratılmaya çalışılıyor. Bugünkü programımızda, Dava Yangzom adlı öksüz bir çocuğun hikayesini sizlerle paylaşacağız.

2000 yılında kurulan Shannan Yetiştirme Yurdu, Tibet'in Shannan bölgesindeki tek yetiştirme yurdu. Yatakhane, spor alanı, yemekhane ve kütüphane gibi tesislerin bulunduğu yurtta, 76 öksüz çocuk yaşıyor. Çin Uluslararası Radyosu muhabiri, yetiştirme yurduna ilk geldiğinde, tam da öğle yemeği zamanıydı. Çocuklar, servislerle yurda henüz dönmüştü. Muhabirimiz, bu çocuklar arasından 16 yaşındaki Dava Yangzom'u gördü. Güler yüzlü bir genç kız olan Dava Yangzom, at kuyruğu saçları ve okul üniformasıyla dikkat çekiyordu.

Yurt personeline "anne-baba" diye sesleniyor

Muhabirimiz, Dava Yangzom'la beraber onun odasına gitti. Dava Yangzom, 20 metrekarelik odasında, diğer bir kızla birlikte kalıyor. Tertemiz odasında kitaplık, elbise dolabı ve yatak bulunuyor. Duvarda ise Dava Yangzom'un sevdiği posterler asılı. Yatağının üzerinde de oyuncak bir bebek var. Odası küçük olmasına rağmen çok sevimli görünüyor.

Dava Yangzom, akranları gibi kitap okumayı ve müzik dinlemeyi seviyor. Sevecen ve arkadaş canlısı olan Dava Yangzom, derslerinden hep yüksek notlar alıyor ve aynı zamanda sınıfının başkanlığını yapıyor. Dava Yangzom, muhabirimize okulda birçok arkadaşı olduğu için çok mutlu olduğunu söyledi. Dava Yangzom, elinde tuttuğu bir fotoğrafı göstererek, muhabirimize şunları anlattı:

"Bu benim. Bu fotoğrafı 7 yaşındayken çektirdim."

Dava Yangzom, muhabirimize fotoğraftaki herkesi tek tek tanıtıyor. Dava Yangzom, fotoğrafta görülen aynı yurtta kaldığı çocuklara ağabey veya abla, yurt çalışanlarına ise anne veya baba şeklinde hitap ediyor.

"Bu fotoğrafta sevgiyi ve aile ortamını hissedebiliyorsunuz. Yurtta yemek var, yeni elbiseler var, yani kısaca her şey var. Ayrıca, burada birçok kız kardeşim var. Burada çalışanların bazılarına abla, bazılarına ise anne diyorum."

"İlk doğumgünümü unutamam"

Dava Yangzom'un yatağında bir oyuncak bebek duruyor. Eski görünen bu bebek, Dava Yangzom'un doğumgününde aldığı bir hediye. Dava Yangzom, muhabirimize yıllardır yurtta yaşamasına rağmen, burada kutladığı ilk doğumgününü asla unutmayacağını söylüyor.

"Bir gün, yurt müdürümüz yani babamız, bizi bir yere götürdü. Yurda döndükten sonra, yemekhaneye girer girmez masada kocaman bir pasta bulunduğunu gördük. Pastanın üzerinde 'Doğumgününüz kutlu olsun' yazılıydı. O gün, ilk kez doğumgünümü kutladım ve ilk kez bir doğumgünü pastası gördüm. Babamızın yüzüne pasta kremasını sürdük ve ona teşekkür ettik."

Son yıllarda Dava Yangzom ve yurt arkadaşlarına sık sık toplumun farklı çevrelerinden pasta gönderiliyor. Yurttaki öksüz çocuklar da doğum günlerinde diğer çocuklar gibi keyifli. Dava Yangzom, muhabirimize şunları söylüyor:

"Bu yılbaşında, bir asker amca bize pasta gönderdi. Bu pastanın üzerinde de 'Doğumgününüz kutlu olsun' yazılıydı. Çok etkilendim."

"Bir aile gibiyiz"

11 yıldır yurtta yaşayan Dava Yangzom, buradaki yaşama çok alıştı. Yurtta çalışanların sevgi dolu bakışları, kız ve erkek tüm kardeşlerinin birbirlerine yardımları sayesinde Dava Yangzom mutlu bir şekilde büyüyor. Bu büyük ailenin bir üyesi olarak, Dava Yangzom da yurttaki işlere yardım ediyor.

"Erkek çocuklar genellikle tembel oluyor. Bazılarının kıyafetlerini yıkıyoruz. Hafta sonları boş vakitlerimizde annelerimizin yemek pişirmelerine yardımcı oluyoruz. Bir aile gibiyiz."

Yaşamından memnun olduğunu kaydeden genç kız, bu yurdun kendisinin evi olduğunu söylüyor.

"Bu yurtta 11 yıl yaşadım. Burada her şeyimiz var. Yurtta, ben de annesi ve babası olan çocuklar gibi mutlu yaşıyorum. Zorluklar yaşadığımda, kardeşlerim ve annelerim bana yardım ediyor; tanımadığım amca ve teyzeler, bana yardım ellerini uzatıyor. Hastalandığımda annelerimiz üzülüyor, sabaha kadar baş ucumuzda bekliyor. Yalnız değilim."

Onun da akranları gibi hayalleri var

Dava Yangzom'un da, akranları gibi bir rüyası var. Bu rüyasını gerçekleştirmek için çaba gösteren Dava Yangzom, şunları söylüyor:

"Şöyle planlıyorum: Önce istediğim liseyi kazanacağım, sonra da üniversite okuyacağım. Annem, hastalığı nedeniyle hayatını kaybetti. Hem asker olmak istiyorum, hem de bir doktor. Bu yüzden de bir askeri doktor olmayı seçtim. Olmazsa, bir yazar olabilirim. Gördüğüm etkileyici hikayeleri yazmayı ve bunları herkesin okumasını istiyorum."

Muhabirimiz, Dava Yangzom ile sohbet ederken, genç kızın yurduna olan sevgisini kolayca hissedebiliyordu. Dava Yangzom, üniversiteden mezun olduktan sonraki planlarını ise şöyle anlatıyor:

"Tibet'e dönüp, Lasa kentinde çalışmak istiyorum. Bu yurtta çalışan herkese çok şey borçluyum. Onlara teşekkür ediyorum. Bizim için büyük fedakarlıklar yaptılar."

Tibet'te Dava Yangzom gibi 5 bin 85 öksüz çocuk yaşıyor. Tibet Özerk Bölgesi yönetimi, 2011 yılında öksüz çocuklara yardım sistemini kurdu ve çocuklara yardım bursu vermeye başladı. Öksüz çocukların temel yaşam seviyesi korunurken, yaşamlarında ve okullarında karşılaştıkları sorunlar da yönetim tarafından çözülüyor. Bayramlarda yetkililer yurtlara geliyor ve bayramları çocuklarla beraber kutluyorlar.