8 yıl önce bir kış sabahı, Narengaowa Urumçi tren istasyonunda Henan'dan gelen trenden inen Wang Yezi'yi karşıladı; Wang onun evlat edindiği üçüncü çocuk oldu. Henan'ın kırsal bölgelerinden gelen Wang Yezi, 12 yaşındayken okulu bırakıp çalışmak için kente gitti ve bir kasapta çalışmaya başladı. Çalışırken dikkatsizlikten dolayı küçük Wang'ın kolu yandı. Narengaowa, Zhengzhou'da yaşayan annesinden bu olayı öğrenince, Wang Yezi'nin annesinin ve babasının izniyle Wang'ın Xinjiang'a gelmesini istedi. Wang Yezi'yi evine yerleştiren Narengaowa, onu okula göndermek istedi, ancak Wang Yezi'nin derslerini takip edememe endişesiyle ona evde ders vermeye başladı. Narengaowa, şunları söyledi:
"Yezi 14 yaşındaydı ve yaşına göre ortaokula gitmesi gerekiyordu, ancak dersleri takip edemiyordu ve onu ilkokul dördüncü sınıfta okutuyordum. Ancak boyu diğer çocuklardan çok daha uzun olduğu için Yezi ilkokulda okumak istemedi. Psikolojisinin bundan etkilemesinden korktum ve bu nedenle ona evde kendim ders verdim."
Narengaowa'nın sabırlı çalıştırması ve kendisinin çalışkanlığıyla Wang Yezi, daha sonra orta derece mesleki okulu kazandı. Wang Yezi, artık bir devlet kuruluşunda teknisyen olarak çalışıyor. Geceleri bilgisayar önünde çalışan Wang Yezi'yi gören Narengaowa hep büyük bir mutluluk ve anne gururu duyuyor.
Yang Yanhua, Gansu eyaletinin yoksul dağlık bölgesinden geliyor. Hasta bir annesi olmasından dolayı Yang Yanhua, ortaokulu bitirmeden okulu bırakıp tarlada çalışmaya başladı. Narengaowa, Yang için şunları söyledi:
"O zaman işlerimin yoğun olduğunu hatırlıyorum. Ama işteyken hep onu düşünüyordum. Boş olduğumda hep evi arardım ve onun evde ne yaptığını sorardım."
Yang Yanhua'nın Urumçi'de kendi gücüyle ayakta kalmasına yardım etmek için, Narengaowa, onunla birlikte sokakta bir tezgah kurup kitap satmaya başladı. İlk zamanlarda Narengaowa da utanıyordu ve tanıdıklarıyla karşılaşmaktan korkuyordu. Bütün bir kış boyunca Narengaowa, her gün işten sonra Yang'ın yanına gitti ve eve ancak gece saat 10'dan sonra dönbiliyordu. Anne-kızın ortak çabalarıyla Yang, bölgede belli etkiye sahip olan bir kitapçıya sahip oldu, artık her ay verdiği vergi 2000 yuanı buluyor. Mutlu bir aileye ve tatlı bir oğla sahip olan Yang Yanhua duygusunu şu sözlerle dile getirdi:
"Kendi çocuğuma sahip olduktan sonra kalbim şükranla doldu."
Zhou Cuihua, Xinjiang'ın Altay dağlık bölgesinden Urumçi'ye gelen yoksul bir kız. 10 yıl önce güneşli bir öğle vakti, Narengaowa, öğle yemeği için küçük bir lokantaya girdi; lokantada çok müşteri vardı. Derken bir zayıf garson kız ona çay getirdi ve alçak sesle bugün lokantada çok müşteri olduğunu söyleyerek, işe yetişecekse başka bir lokantaya gitmesini önerdi. Bu saf uyarı, Narengaowa'nın anlayışlı bir kız bulmasına neden oldu ve anne-kız ilişkisi de böylece başladı.
Narengaowa'nın yardımıyla Zhou Cuihua, yeniden okula girdi ve daha sonra Çin Bilim ve Teknoloji Üniversitesi'ni kazandı. Zhou Cuihua, mezun olunca Narengaowa ona iyi bir iş için de yardım etti. Zhou, şöyle konuştu:
"Bana uzun zaman hissetmediğim bir anne sevgisini hissettirdi."
Narengaowa'dan yardım gören 5 kızın hepsi hem mutlu bir yaşama, hem de iyi bir işe sahip oldu ve zaman yavaş yavaş Narengaowa'nın yüzünde izle bıraktı, ancak Narengaowa, bundan çok memnun ve şunları söyledi:
"Hiç çocuk doğurmadım, ama 5 kıza sahip oldum ve bu nedenle kızlarıma teşekkür etmem gerekir. 16 yıl önce ilk kızım evime geldiğinde 29 yaşındaydım ve anne olmadığım için çocuk yetiştirme deneyimim yoktu. Ben bu kızlarla birlikte büyüdüm ve olgunlaştım. Bence sevgide milliyet ayrımı yoktur. "
Narengaowa, Moğolca'da güzel güneş demek. 2009 yılında Narengaowa, "Xinjiang'ın 10 seçkin annesi"nden biri seçildi. Narengaowa, kalbinin içindeki anne sevgisini güneş ışıklarına dönüştüren biri.
