Çayın memleketi olan Çin, aynı zamanda en erken çay üreten ve çay içen ülkedir. Dünyadaki çay içme teşrifatıyla ilgili ilk eser Cha Jing (Çay Klasiği), Tang hanedanı döneminde yaşamış olan çay tutkunu Lu Yu tarafından yazılmıştı. Kitapta çay üretiminin tarihi, üretim tekniği ve çay içme teşrifatıyla ilgili bilgiler yer alıyor. Kitap, çay içmeyi kültürel ve estetik bir etkinliğe benzeterek, Çin'de çay kültürünün gelişmesine katkıda bulundu. Bu nedenle Lu Yu, Çay Dahisi olarak adlandırıldı.
Çay, Çin'de "Ulusal İçecek" olarak görülüyor. Bir bilginin yaşamındaki gereksinimler arasında satranç, müzik, kitap, resim, şiir ve içkiyle birlikte yer alan çay, Çin'in geleneksel kültürünün ve sanatlarının taşıyıcılarından biri haline geldi. Tarihi boyunca ülkeyi yöneten çeşitli hanedanlar döneminde devamlı olarak çayla ilgili şiir, resim ve müzik eserleri yaratıldı, çay içerek şiir söyleme, bilginlerin sevdiği bir çeşit sosyal etkinlik haline geldi.
Çin'de çok çay çeşidi vardır ve üretimleri de çok yüksektir. Çin'in 20 idari bölgesinde çay yetişir. Çin tarihinde çay yapım yöntemleri de sürekli olarak yenilenip, günden güne daha gelişti. Yörelere göre çaylar renk, koku, tad ve şekil bakımlarından birbirinden çok farklıdır. Türlerine göre Çin'deki çaylar yeşil çay, kırmızı çay, "Wulong" çayı, beyaz çay, sarı çay, siyah çay ve yasemin çayı olmak üzere 7 çeşide ayırılabilir. Farklı çayların sağlık koruma açısından farklı işlevleri vardır.
Çay bitkisinin yetiştirilmesi ve çay yapraklarının toplanışı belirli bir takvime bağlı olarak yapılır. Çay belli günlerde toplanmalıdır; aksi takdirde, tadı kaçar. Bahar mevsiminde hava koşulları elverişli, yağmur yağışı yeterlidir. Ayrıca önceki yılın sonbahar ve kış mevsimlerindeki dinlenmeden sonra çay yaprakları içinde bol besin bulunur. Bu nedenle bahar mevsiminde büyüyen çay filizlerinin kokusu güzel, sağlık koruma işlevi daha güçlü olur; yani baharda, özellikle baharın erken döneminde toplanan çay en kaliteli çaydır. Çin'deki en kaliteli ve pahalı çaylar Nisan ayının ortalarına denk gelen Qingming ve Guyu sezonları arasında toplanır ve yapılır.
Çin çay kültüründe, çay yapraklarının seçilmesinin yanı sıra, Sado, yani çay törenine de büyük bir önem verilir. Sado, iki bölümden oluşur. Birincisi, çayı demlemeye hazırlama tekniği ve doğru içme yöntemi, ikincisi de çay içerek insanın keyif yapmasıdır.
Tang hanedanı döneminde başlayan Sado, Song ve Ming hanedanları zamanında doruğuna ulaştı ve Qing hanedanı döneminde etkisini kaybetmeye başladı. Bugün Sado yeniden canlanıyor ve yaygınlaşıyor. Çin'deki Sado, çay yaprakları, su, ateş, çay takımı ve ortam dahil olmak üzere 5 konuya özen gösterir. Kaliteli çay yaprakları dışında çay takımının temizlenmesi istenir; çayın demlenmesi için temiz su, koşulların olduğu zaman pınar suyu veya büyük nehirlerden alınmış suyun kullanılması tavsiye edilir; kaliteli çay takımının kullanılması ve çaydan daha güzel bir koku alınması için, çay demlenmeden önce çay bardaklarının kaynak suyla ısıtılması önerilir. Çin'de insanlar eski çağlarda, yeni çay raprakları, pınar suyu, temiz çay takımı, güzel hava koşulları ve arkadaş unsurlarından hiçbiri eksik olmadan çay içerdi. Bu günlerde insanlar artık istediği zaman çay içiyor. Misafir gelince ona çay ikram ediliyor. Çay, Çinlilerin dostluğu pekiştirme amaçlı bir sosyal etkinliği haline gelmiş durumda.
Çay, tüm dünyada rağbet gören 3 alkolsüz içecekten biri olarak, her yere yayıldı. İngiltere'de çay, güzel ve sağlık koruyucu bir içecek olarak pek beğenilir. Fransızların gözünde çay "en kibar, en romantik ve en şairane içkidir. Japonya'da çay, "10 bin hastalığı tedavi eden ilaç" olarak adlandırılır. Ayrıca Japonlar Çinlilerin çay kültürünü aktarıp kendi Sadosunu oluşturdu.
