Çin'in önümüzdeki dönem büyümeyi iç talebe dayandırma politikasının belki de en zayıf noktası, bunun yaratacağı enflasyondu. Tarımsal üretim artışıyla enflasyonun da önüne geçilmesi hedefleniyor.

    Çin Uluslararası Ekonomik Değişim Merkezi'nden Araştırmacı Wang Jun, geçen hafta enflasyon verilerini açıklarken, yılın ikinci döneminde enflasyonda artış beklediklerini söyledi. Wang, bunun çözümünü şöyle açıkladı:

    "Domuz eti başta olmak üzere, enflasyon sepetinde yer alan gıda ürünlerinin fiyatlarında bu yılın ikinci yarısında bir yükseliş meydana gelebilir. Bunun çözümü, gıda ürünleri arzının artırılmasıdır."

    Gıda ürünleri arzının artması, tarım ürünleri üretim miktarının artması anlamına geliyor. Piyasada bir ürünün bol olması, fiyatını düşürüyor. Mal kıt olunca fiyatlar yükseliyor.

    İşte, toprak ve tarım reformunun bir yönü de bu. Reformun hedefi tarım ürünleri arzını artırmak, bollaştırmak. Tarımda üretim artışı, ölçeğin büyütülmesiyle, bir başka deyişle topraklar birleştirilip daha ileri üretim yöntemlerinin uygulanmasıyla sağlanacak.

    Çin Tarım Bakanı Hang Changfu, 2012 yılında kırsal alanda kişi başına düşen gelirin yüzde 10,7 artarak 7 bin 917 yuana yükseldiğini açıklamıştı. Kırsal kalkınma hamlesi bir süredir devam ediyor. Kır sakinleri ile kent sakinleri arasındaki gelir uçurumu da daralıyor. 2009 yılında kent sakinleri kırda oturanların 3,33 katı maaş alıyordu. 2011 yılında bu rakam 3,13 olarak gerçekleşti.

    Tarımda ileri teknolojiye geçilmesiyle, gelir artışının da hızlanması bekleniyor. Çin hükümeti, iç talebe dayalı büyüme modelinin gelir dağılımını düzeltmek için de bir fırsat olarak değerlendirileceğini açıklamıştı.

    Hedef, orta sınıf yaratmak

    Xinhua haber ajansı, geçenlerde bir fotoğraf yayımladı. Fotoğrafta bir çiftçi, elindeki koca para destesini sayıyor. Çiftçinin rahat ve mutlu yaşadığını bir bakışta anlıyorsunuz.

    Adı Wang Zhiren. Çin'in kuzeydoğusundaki Jilin bölgesinden. Haberde şöyle deniyor: "Kendisine sorsanız 'orta sınıf'ın ne anlama geldiğini bilmez, ama yaşama biçimi tipik bir orta sınıf yaşamı. Garajlı, üç odalı bir evi, sedan otomobili var ve kentteki mağazalardan rahatça alışveriş yapabiliyor."

    Wang'ın ailesi, verimli kuzeydoğu Çin ovasının düzinelerce hektarlık pirinç tarlalarından, geçen yıl, 100 bin yuan (16 bin dolardan fazla) kazandı. Haberde, son on yıldır Wang'ların sayısının arttığına dikkat çekiliyor. İşte tarımda modernizasyon, daha doğrusu iç tüketimi artırmaya dayalı yeni ekonomik model, birçok insanda Wang gibi olma umutlarını artırıyor.

    İşte hedef de bu: Wang'ların sayısını artırmak. Özellikle son 5-6 yıldır tarımsal vergilerin kaldırılıp sübvansiyonların artırılmasıyla kırsal kesimde gelirler yükseldi.

    7 yılda 100 kat artış

    Bir başka örnek, Beijing'in Cuicun kasabasında yaşayan Zhang Shifang. Zhang, sahip olduğu 10 serada çilek yetiştiriyor. Yıllık geliri 40 bin yuanın altına düşmüyor. Sübvansiyonlar sayesinde kaliteli bir üretim yapıyor, örneğin zararsız böcek ilacı kullanıyor.

    Cuicun kasabası, çilek üretiminde pilot bölge olan Changping bölgesinde yer alıyor. 2005 yılında bölgenin çilek satışlarından elde ettiği gelir 40 milyon yuandı. 2012 yılında elde edilen gelir 388 milyon yuana fırladı! Yani kaliteli ve sağlıklı üretim sayesinde satışlar 7 yılda yaklaşık 100 kat arttı.

    İhracat artışındaki düşüş endişe yaratıyor

    Bu tür örnekler, tarımda modern teknolojilerin kullanılması halinde elde edilebilecek başarıları göstermesi bakımından önemli. Öte yandan, bazı bölgelerde çiftçiler doğal ve ekonomik risklere karşı savunmasızlar. Tarım reformu, bu sorunu da çözmeye aday.

    Hainan'ın en güneyinde bir kent var: Alabildiğine geniş topraklarında tropikal meyveler üretilen Qionghai. Qionghaili çiftçiler bir yılda ortalama 40 bin yuan kazanabiliyorlar.

    Kentin Tarım Bürosu Müdür Yardımcısı Lei Zhen, "Doğal ve ekonomik riskler, bütün kazancı bir çırpıda silip götürebiliyor" diyor.

    İhracat artışına ilişkin beklentilerle birlikte ekonomik duruma ilişkin iyimserlik de zayıflamış. Çin'in ihracat artış hızı yüzde 20,3 seviyesinden geçen yıl yüzde 7,9'a düştü. Bu durum, ihracata dönük üretim yapan emek yoğun sanayileri de etkiliyor.

    2013'te kentleşme kaçınılmaz bir hızla devam edecek. Bu süreçte işsizliğin önüne geçip halkın gelirlerini ve iç tüketimi artırabilmek önemli. En temel ihtiyaç olan gıdada sorun yaşanmaması, hatta belli bir bolluğun yaratılması, yeni ekonomi politikasında başarının neredeyse ön şartı.

    Liu'nun öyküsü

    Bir başka örnek Henan bölgesindeki Huaiyang köyünden. Çiftçi Liu Congde'nın öyküsü, tarımda yaşanan en büyük tıkanıklığın, işgücü sıkıntısının tipik bir örneği.

    Liu'nun bütün çocukları kentte yaşıyor. 72 yaşındaki Liu, geçen yıl, tek başına ancak şalgam yetiştirebilmiş. Ancak şalgam fiyatları düşünce, bütün emekleri boşa gitmiş.

    Sorun sadece çiftçi Liu'nun geçim sorunu değil. Liu'nun toprakları da değerlendirilememiş oluyor. Ayrıca bu tür olayların, çiftçilerde isteksizlik yarattığına da dikkat çekiliyor.

    Liu gibi binlerce çiftçi var Çin'de. İnsan Kaynakları ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı verilerine gore, kırsal kesimdeki 250 bin işçiden 150 bini kentlerde göçmen işçi olarak yaşıyor. Köylerde kalanlar, yaşlılar ve çocuklar. Dolayısıyla tarım alanları bir anlamda terk edilmiş kalıyor.

    Tarlaların yüzde 40'ı terk edilmiş durumdaydı

    Hubei'nin Xiaogan kentinde, Longgang köyünde tarlaların yüzde 40'ı terk edilmiş durumdaydı. Longgang köylüleri, 2011 yılında, Xiaogan'da kurulu "Chunhui Pirinç Şirketi" ile ortaklaşa bir kooperatif kurdular. Köylüler, 400 hektarlık arazi karşışığında şirket hisseleri aldılar. Basında yer alan haberlere göre, devirden sonra verimlilik önemli ölçüde arttı.

    Bir başka örnek Jilin eyaletinde Jilin kentinde yaşandı. Dongfu Grup adlı şirket, bir köyle anlaşma yaptı ve pirinç üretimini üstlendi. Şimdi köylülerin yüzde doksanı, köy topraklarında Dongfu Grup'un işçisi olarak çalışıyor ve yıllık gelirleri de kişi başına 18 bin yuana yükseldi.

    Şirketin Grup Başkanı Liu Yandong, "Kira geliri çiftçilerin gelirlerinin çok küçük bir bölümünü oluşturuyor. Gelirlerinin büyük bölümünü Grubumuzun hisse senetlerinden elde ediyorlar" dedi.

    Zhejiang eyaletinin Pinghu kentindeki Xindai köyünden tahıl üreticisi Zhang Xueqi, geçen yıl 13 hektar ekim yapmıştı. Ancak hava koşulları yüzünden hasat yapamadı ve büyük kayba uğradı.

    2011 yılının haziran ayında kurulan Xinlian Gıda ve Yağ Kooperatifi, Zhang için kurtuluş oldu. Xinlian Gıda ve Yağ Kooperatifi, Pinghu kentindeki kooperatiflerin en büyüğüdür. Xinlian'ın Başkanı Gu Chunmei, bölgedeki çiftçilerin işlerini kolaylaştırmak için 40 milyon yuan tutarında yatırım yaptıklarını söyledi.

    Kendisini kentli bir vatandaş gibi hissediyor

    Beijing'in Shunyi bölgesindeki Hongsi köyünden bir kadından, 57 yaşındaki Wang Hailin'den söz edeceğiz şimdi. Bölgede bir uluslararası çiçek merkezi kurulması, onun hayatını değiştirdi. Şimdi Wang aylık maaşla o merkezde çalışıyor ve "Kendisini kentli bir vatandaş gibi hissettiğini" söylüyor.

    Bir diğer kadın çiftçi, He Hanxiu da toprağını kiraladı ve yılda 2 bin 400 yuan kira geliri var artık. Chongqing'in batısındaki Dazu kırsalında yer alan Zhifeng'de yaşamaya devam ediyor ve evinin yakınındaki bir sebze üretim merkezinde işçi olarak çalışıyor. Oradan da 1000 yuanı aşkın aylık geliri var.

    He Hanxiu, kooperatifin, gelirlerini artırdığını vurguluyor. Kooperatif Başkan Yardımcısı Hui Liangyu, tarımın modernizasyonunda, çiftçi gelirlerinin artırılmasında ve tarımsal üretimin artırılmasında, koperatifin önemli rolü olduğunu söyledi.

    Bütün bu örnekler, toprakların şirket veya kooperatif eliyle birleştirilmesinin fiilen yaşandığını anlatıyor. Şimdi Çin merkezi hükümeti, yaşanan süreci kontrol altına alacağı bir sistem inşasına girişmiş bulunuyor.

    15 Şubat 2012