Çin, M.Ö 206 ile M.S 8 yılı arasında Batı Han hanedanının yönetimi altında bulunuyordu. Tahta geçince İmparator Han Gaozu olarak adlandırılan Liu Bang tarafından kurulan Han hanedanının başkenti Chang'an'dı (bugünkü Xi'an şehri). 

    İmparator Han Gaozu, tahtta bulunduğu yedi yıl içinde merkeziyetçi otoriter yönetimini sağlamlaştırmak için "Halka nefes aldırmak" amacıyla bir dizi politika uyguladı.    

    Han Gaozu'nun M.Ö 159 yılında ölmesi üzerine İmparator Hui Di, tahta geçti. Ancak Han hanedanının yönetimi fiilen, İmparator Han Gaozu'nun eşi Lü Zhi'nin eline geçti. İktidarda 16 yıl kalan Lü Zhi, Çin tarihindeki sayılı kadın yöneticilerden biriydi. Onun ardından M.Ö 183 yılında tahta geçen imparator Wen Di ve oğlu imparator Jing (M.Ö 156-M.Ö 143 yılları arasında tahtta oturdu), "Halka nefes aldırma" politikalarını sürdürerek köylülerin vergi yükünü azalttı. Bu sayede Han hanedanının ekonomisinde büyük canlanma görüldü. Bu dönem, tarihçiler tarafından "Wen ve Jing'in Düzen Dönemi" olarak anlandırılır.