Meryem Ubulkasım: Sektör sayesinde yoksulluktan tamamen kurtulduk
Meryem Ubulkasım, Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi’nin Üçtürpan ilçesinin Aktokay kasabasına bağlı Cigdilik köyünde oturan genç bir Uygur bayan. Sıradan bir Çin vatandaşının günlük yaşamına merak ediyor musunuz? Ne işle uğraşıyor, nelerle geçimini sağlıyor? Günlerini nasıl geçiriyor?...
Kendisinden dinleyelim.
“Sıradan, ama mutlu günlerimiz var”
Birgün, mesai bitince eşimle ayrı ayrı motosiklete bindik, 20 dakika içinde eve vardık. Evimizin avlusuna girer girmez ahırdaki koyunların seslerini duyduk. Eşim hemen koyunlara yem vermek için ahıra koştu. Ben ise elllerimi yıkayıp akşam yemeği hazırlamak için mutfağa girdim.
Bu bizim sıradan günlerimizden biri, ayrıca mutlu bir günümüzdü. Eşimle birlikte Aksu Jinshao Meyvecilik Limited Şirketi’nde çalışmaya başladıktan sonra her gün böyle anlamlı ve huzurlu yaşam sürüyoruz. Mutluluğumuzu hasta kayınpederim ile kayınvalidemle paylaşıyoruz, onların da yüzü gülmeye ve sağlıkları daha iyiye gitmeye başladı. Ayrıca mutluluğumuzu çocuklarımız hissetti, onlar da eskisine göre daha mutlu ve enerji dolu olmaya başladı.
“Zenginlik rüyamız gerçek oldu”
Biz Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi’nin Üçtürpan ilçesinin Aktokay kasabasına bağlı Cigdilik köyünde oturuyoruz. Köyümüz daha önce aşırı yoksul bir köy konumundaydı. Ailemiz köydeki 164 kayıtlı yoksul aileden biriydi. Daha önce köy komitesinden yöneticilerin daima evimize gelip çeşitli yardımlar sağlamasına rağmen, yoksulluktan bir türlü kurtulamadık. Kayınpederim koroner hastalığı, kayınvalidem ise yüksek tansiyon geçirmişti. Çocuklarımız küçüktü, evde hem büyüklere bakmak hem de çocuklarla ilgilenmek zorunda kalıyordum. Ailecek sadece eşimin kazandığıyla kıt kanat geçinmeye çalışıyorduk.
Ailemize ait 0.3 hektarlık ceviz tarlasından yılda sadece 10 bin yuanın altında gelir kazanabiliyorduk. Eşim boş zamanlarında diğer köylere gidip fazladan çalışıyordu. Bazen fazla, bazen de az iş bulduğu için ayda yaklaşık 1000 yuan gibi ekstra gelir getiriyordu. Şansımıza ilçemizin ceviz sektörü sürekli gelişme kaydetti ve bu sayede ceviz üretiminde artış görüldü. Evimize çok yakın ceviz işleme işletmesi kuruldu, ve bizler de bu sektörden yararlanıp yoksulluktan tamamen kurtulduk.
“Yerel yönetim ve şirketler ele ele verdi”
Geçen yılın sonbahar mevsiminde Aksu Jinshao Meyvecilik Limited Şirketi çok sayıda kişiyi işe almaya başlayınca, köyün yoksullukla mücadelesine yardım etmek için köye gönderilen çalışma ekibi ve köy komitesinin yardımıyla, eşimle beraber söz konusu şirkette işe girdik. Başlangıçta, eşimle ikimiz basit olan ürünleri ayırma işiyle uğraştık. Şirket bizim azimli çalıştığımızın farkına varınca ustalardan şeker eritme ve tat ayarlama işlemlerini öğretmesini sağladı. Tüm işlemleri bağımsız olarak yapmayı öğrendik ve ardından aylık gelirimiz 3500 yuana çıkarıldı.
Bu yıl ailemiz yoksulluktan tamamen kurtuldu. Eşim şirkette yılın personeli seçildi ve 1200 yuan ikramiye kazandı. Biz mutlulukla parayı sayarken, daha huzurlu ve mutlu yaşam sürdürmek için gene neler yapmamız gerektiğini düşündük. Ben yeni bir elektrikli motor, dört koyun, birkaç yeni beyaz eşya satın aldım. Şirkette 200 kişi bizim gibi ceviz işleme sektörü sayesinde gelir kazanıp yoksulluktan kurtuldu.
Köyümüzdeki yoksulluktan kurtulan diğer ailelere bakacak olursak, onlar da ceviz yada diğer sektörlerin gelişiminden faydalandı. Onlardan bazıları tarım endüstrisi yada işbirliği kooperatifine işe girdiler, bazıları ise kesim tekniğini öğrenerek orman ve meyve teknisyeni olurken, bazıları e-ticaret platformunda meyve satışını öğrendi.
Meryem Ubulkasım: Sektör sayesinde yoksulluktan tamamen kurtulduk
Meryem Ubulkasım, Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi’nin Üçtürpan ilçesinin Aktokay kasabasına bağlı Cigdilik köyünde oturan genç bir Uygur bayan. Sıradan bir Çin vatandaşının günlük yaşamına merak ediyor musunuz? Ne işle uğraşıyor, nelerle geçimini sağlıyor? Günlerini nasıl geçiriyor?...
Kendisinden dinleyelim.
“Sıradan, ama mutlu günlerimiz var”
Birgün, mesai bitince eşimle ayrı ayrı motosiklete bindik, 20 dakika içinde eve vardık. Evimizin avlusuna girer girmez ahırdaki koyunların seslerini duyduk. Eşim hemen koyunlara yem vermek için ahıra koştu. Ben ise elllerimi yıkayıp akşam yemeği hazırlamak için mutfağa girdim.
Bu bizim sıradan günlerimizden biri, ayrıca mutlu bir günümüzdü. Eşimle birlikte Aksu Jinshao Meyvecilik Limited Şirketi’nde çalışmaya başladıktan sonra her gün böyle anlamlı ve huzurlu yaşam sürüyoruz. Mutluluğumuzu hasta kayınpederim ile kayınvalidemle paylaşıyoruz, onların da yüzü gülmeye ve sağlıkları daha iyiye gitmeye başladı. Ayrıca mutluluğumuzu çocuklarımız hissetti, onlar da eskisine göre daha mutlu ve enerji dolu olmaya başladı.
“Zenginlik rüyamız gerçek oldu”
Biz Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi’nin Üçtürpan ilçesinin Aktokay kasabasına bağlı Cigdilik köyünde oturuyoruz. Köyümüz daha önce aşırı yoksul bir köy konumundaydı. Ailemiz köydeki 164 kayıtlı yoksul aileden biriydi. Daha önce köy komitesinden yöneticilerin daima evimize gelip çeşitli yardımlar sağlamasına rağmen, yoksulluktan bir türlü kurtulamadık. Kayınpederim koroner hastalığı, kayınvalidem ise yüksek tansiyon geçirmişti. Çocuklarımız küçüktü, evde hem büyüklere bakmak hem de çocuklarla ilgilenmek zorunda kalıyordum. Ailecek sadece eşimin kazandığıyla kıt kanat geçinmeye çalışıyorduk.
Ailemize ait 0.3 hektarlık ceviz tarlasından yılda sadece 10 bin yuanın altında gelir kazanabiliyorduk. Eşim boş zamanlarında diğer köylere gidip fazladan çalışıyordu. Bazen fazla, bazen de az iş bulduğu için ayda yaklaşık 1000 yuan gibi ekstra gelir getiriyordu. Şansımıza ilçemizin ceviz sektörü sürekli gelişme kaydetti ve bu sayede ceviz üretiminde artış görüldü. Evimize çok yakın ceviz işleme işletmesi kuruldu, ve bizler de bu sektörden yararlanıp yoksulluktan tamamen kurtulduk.
“Yerel yönetim ve şirketler ele ele verdi”
Geçen yılın sonbahar mevsiminde Aksu Jinshao Meyvecilik Limited Şirketi çok sayıda kişiyi işe almaya başlayınca, köyün yoksullukla mücadelesine yardım etmek için köye gönderilen çalışma ekibi ve köy komitesinin yardımıyla, eşimle beraber söz konusu şirkette işe girdik. Başlangıçta, eşimle ikimiz basit olan ürünleri ayırma işiyle uğraştık. Şirket bizim azimli çalıştığımızın farkına varınca ustalardan şeker eritme ve tat ayarlama işlemlerini öğretmesini sağladı. Tüm işlemleri bağımsız olarak yapmayı öğrendik ve ardından aylık gelirimiz 3500 yuana çıkarıldı.
Bu yıl ailemiz yoksulluktan tamamen kurtuldu. Eşim şirkette yılın personeli seçildi ve 1200 yuan ikramiye kazandı. Biz mutlulukla parayı sayarken, daha huzurlu ve mutlu yaşam sürdürmek için gene neler yapmamız gerektiğini düşündük. Ben yeni bir elektrikli motor, dört koyun, birkaç yeni beyaz eşya satın aldım. Şirkette 200 kişi bizim gibi ceviz işleme sektörü sayesinde gelir kazanıp yoksulluktan kurtuldu.
Köyümüzdeki yoksulluktan kurtulan diğer ailelere bakacak olursak, onlar da ceviz yada diğer sektörlerin gelişiminden faydalandı. Onlardan bazıları tarım endüstrisi yada işbirliği kooperatifine işe girdiler, bazıları ise kesim tekniğini öğrenerek orman ve meyve teknisyeni olurken, bazıları e-ticaret platformunda meyve satışını öğrendi.
