Yoksulluk, her ülkenin kalkınmasında üstesinden gelemediği meşakkatli bir sorundur. Çin'in kuzeybatısındaki Ningxia Hui Özerk Bölgesi’nde "Xihaigu" adında bir bölge var. Burada her türlü yoksulluk mevcut.
Rüzgar ve kum, kavurucu güneş, acı su, içe kapalılık, kavurucu sıcaklık ve şiddetli soğuk bu çorak toprağı etkilemektedir. Birleşmiş Milletler burayı "insanın hayatta kalması için en uygunsuz alanlardan biri" olarak tanımlamıştı. Ancak burada 2 milyon insan yaşıyor.
Binlerce yıldır buradaki insanlar kaderlerini değiştirmek için her yolu denediler ve nesiller boyu yoksulluktan kaçamadılar. "Xihaigu" bölgesinin karşı karşıya olduğu kalkınma ikilemi, Çin'in yoksul nüfusunun bir mikrokozmosu.
Fakirlik kader mi?
Buradaki insanlar çok çalışkandır, ama 200 milyon insanın çıkış yolu nerede? Burasını değiştiren güçler, 2000 kilometre uzaklıktaki Fujian eyaletinden geliyor. Biri dağın kenarında, diğeri deniz kenarında, coğrafya bakımından birbirinden çok uzakta bulunan bu iki yer arasında yakın bir bağ kuruldu.
1996'da Çin Komünist Partisi (ÇKP) Merkez Komitesi, doğu bölgelerin batıya yardım etme stratejisini ortaya getirdi. O zamandan beri, Fujian eyaleti, yoksulluk sorununu çözmeye yardımcı olmak için Ningxia'yı desteklemeye başladı.
Aynı yılın Ekim ayında, Fujian, Ningxia'ya yardım etmek için önde gelen bir ekip kurdu ve o zamanki Fujian Eyaleti parti komitesi sekreter yardımcılığı yapan Xi Jinping ekibin başkanlığını üstleniyordu.
Lin Yuechan o sırada Fujian Eyaleti Yoksulluğu Azaltma Ofisi müdürüydü. Xi Jinping, Lin Yuechan'in inceleme yapmak için Fujian’daki birkaç birimden yetkilileri Ningxia'ya götürmesini istemişti.
Lin Yuechan
Böylece, Mart 1997'de Lin Ningxia'ya ilk kez geldi. O zamanlar Fujian ve Ningxia arasında ne direkt trenler ne de uçuşlar vardı ve araba ile seyahat etmek en az 3 gün sürdü. 1997 yılında Ningxia’ya ilk gidişinden 2007'de emekli olana kadar Lin Ningxia'ya 40 defadan fazla gitmişti ve bu topraklardaki yoksul ailelerin kaderiyle kesişti.
Kasım 1996'dan itibaren, Fujian her iki yılda Ningxia'ya bir grup geçici kadro göndermeye başladı. Bundan sonraki 24 yıl içinde sırayla 11 grup halinde Fujian’dan 183 kadro yetkilisi Ningxia’daki "Xihaigu" bölgesine gönderildi. Bunun dışından 2.000'den fazla uzman, akademisyen ve gönüllü, bölgedeki eğitim, tıbbi tedavi ve tarımı desteklemek için Ningxia’ya geldi.
Fujian ve Ningxia arasında 100'den fazla birim bir yardım ilişkisi oluşturdu ve 110 yardım pilot köyü inşa edildi. Yeni bir işbirlikçi kalkınma modeli doğdu ve böyle bir yoksulluğu giderme mekanizması sürdürülüyor.
Doğa ve tarihin üstesinden gelme
İlk gruptaki Fujian kadrolarının böylesine zorlu bir ortama geldiklerinde büyük teste tabi tutuldu. 2050 metre rakımdaki Longde ilçesinde, birçok insan irtifa hastalığından dolayı geceleri uyuyamadı. Neredeyse her gün burun kanaması olacaktı. Buradaki suyu içtikten sonra, arka arkaya birkaç gün ishal geçirdiler.
Yoksulluğun azaltılması çalışmaları, en zorlu bir iş olan çukur kazma ile başlar. 80 günden fazla bir süre sonra, "susuz bölgede" 400 metreden daha derin bir kuyu açıldı ve günde çıkarılan su hacmi 800 metreküptür. Suyun çıktığı gün yerel çiftçiler, gözlerinde yaşlarla ilk yudum saf sudan içtiler.
Fujian ve Ningxia bu muhteşem tarihe tanık oldu
1997'de burası bir Gobi Çölüydü. Şimdi burada 6 köy var, 60 binden fazla nüfus burada yaşıyor ve nerdeyse bir şehir ortaya çıktı.
Sadece yoksul hanelerin kaderini değiştirmekle kalmıyor
Liu Changfu'nun gelir gider defteri
Bu defter, Liu Changfu’nun 2004 sonbaharındaki gelirini kaydetti. Asgari geliri 19 yuan ve azami geliri ise 140 yuan olarak toplam 29.000 yuan kazandı. Bu yıl, yoksulluğu azaltma ekibiyle birlikte, 5336 metrekarelik mantar daha yetiştirerek sonbaharda 30.000 yuan kazandı. Mantar yetiştirmeden önce, aylık geliri sadece bin yuan civarındaydı.
1998'de Xiji ilçesinden yeni taşındığında, Liu’nin kendi arazisi yoktu ve çok fakirdi. Çocukların okula gitmesi için 2.5 yuana bile sahip olamadı. O sırada yoksulluğu azaltma ekibi onlara mantar yetiştirmeyi öğretmek için geldi, ondan önce halkın çoğu mantar bile görmemişti.
Mantar satıcıları köylülerden mantarları toplamaya geldiğinde, Liu Changfu 800 yuan kazandı ve daha önce hiç bu kadar çok parayı aynı anda almamıştı. Tüm seralar içindeki mantarlar satıldıktan sonra, Liu 7,000 yuan kazandı, bu para geçen yıl kazandığı tüm paradan bile daha fazladır.
Bu Gobi Çölü yüz milyonlarca yıldır çoraktı. Toprak irili ufaklı kayalarla doluydu. Yağmur bile içine tutulmaz bu toprakta mahsul ekilemez durumdaydı. Bu nedenle, endüstriyel gelişmenin ilk yönü mantar otları ve üzümlerdi.
Nisan 1997'de, o zamanlar Fujian Eyaleti Mantar Otları Araştırma Enstitüsü müdürü olan Lin Zhanxi, Fujian Eyaleti Yoksulluğu Azaltma Ekibi’nin görevini aldı. 54 yaşındaki Lin Zhanxi ve ekip üyeleri, Ningxia Hui Özerk Bölgesi’ndeki Guyuan Şehri’ne bağlı Pengyang İlçesine altı kabindeki mantar tohumlarını getirdi. Akşam saat 10’da bölgeye ulaşan Lin Zhanxi yemek bile yemeden yerlilerle birlikte el feneri tutarak mantarın yetiştirileceği mağaraları incelemeye başladı.
Köylülerin evlerinde terk edilmiş toprak mağralarında, Lin Zhanxi ve yardımcıları, ilgili mantar yetiştirme tekniğini geliştirerek köylülerin hasatla kucaklaşmalarını sağladı.
Bu küçük mantar otları, Ningxia'daki daha fazla insanın zengin olmasına yardımcı olmaktadır. Yurt dışındaki yoksulluğun azaltılmasına yardım çabalarında, mantar otları teknolojisi dünyanın 101 ülkesine de aktarıldı.
Ningxia'da Tongxin ilçesinde çiftçiler tarafından ekilen kurt üzümü iyi bir hasata sahip.
Tarımsal yoksulluğun azaltılması ve teknolojik yoksulluğun azaltılması bu toprağa canlılık kazandırdı.
Yoksulluğun azatılması halka vermek değil, ona yol göstermektir
Yangling köyü uzak ve ulaşım açısından elverişsizdir, burası bir zamanlar Xihaigu bölgesindeki en fakir köylerden biriydi.
Yangling köyündeki insanların sığır yetiştirme geleneği var, ancak bu iş büyük çaplı olarak gerçekleştirilemedi. Derinlemesine araştırmadan sonra Yangling köyü, başlıca endüstriyi sığır yetiştiriciliğini geliştirme olarak belirlendi.
Köydeki sığır yetiştirme kooperatifi
O zamandan beri Yangling köyü, büyük ölçekli şirketlerle el ele verdi, köyde kooperatifler kurdu, ekolojik meralar inşa etti ve yüksek kaliteli sığır yetiştiriciliği geliştirdi. Geçtiğimiz birkaç yıl içinde, sığır yetiştiriciliği kademeli olarak büyütüldü ve köyün iyi beslenmiş sığır stoğu 1.000'i aştı. Bu da köyün temel endüstrisi haline geldi.
Geçtiğimiz beş yıl içinde Yangling köyündeki insanların yaşamında büyük bir adım atıldı. Köydeki kerpiç evler yıkıldı, tuvaletler yenilendi, atık sulara arıtma uygulandı, su, elektrik ve ağ gibi altyapı tesisleri iyileştirildi ve standart klinikler ve anaokulları inşa edildi. .
Genç öğretmen köylere umut götürüyor
Eğitim, insanlığın yoksulluğu ortadan kaldırması için her zaman en büyük araç olacaktır. "Bir ömür boyu unutulmaz şeyler yapmak için bir yıl harcayın" sözü, Fujian’dan Ningxia’ya giden öğretmenler arasında en popüler slogandır.
Öğretmen Li Dan
2006 sonbaharında, Fujianlı genç kız Li Dan, yardım ekibine katılarak öğretmenlik yapmak için Ningxia’daki Longde ilçesinin bir ortaokuluna geldi. Li Dan, kazandığı az sayıdaki maaşla en fakir öğrencileri dışarda yemek yemeye davet etti. Li Dan gibi binlerce öğretmen, fakir öğrencilere umut verdi.
Ningxia’da 24 yıl içinde 236 okul genişletildi ve 90.000'den fazla fakir öğrenciye mali destek sağlandı. Günümüzde Ningxia yoksulluğa veda ediyor, yoksul bölgelerdeki temel kamu hizmetlerinin eşitlenmesi ulusal ortalama seviyeye ulaştı.
Son beş yılda, Xihaigu bölgesindeki çiftçilerin kişi başına harcanabilir geliri her yıl yüzde 11 arttı. Yoksullar güvenli su içiyor ve güvenli evlerde yaşıyorlar. İdari köylerdeki kliniklerinin standartlaştırılmış inşaatı tamamen gerçekleştirildi. Yoksul ailelerin çocuklarında okulu bırakan çocuk sayısı sıfıra indirildi.