Chen ninenin Uygur yoksul öğrencilere şefkati dillere destan oldu

Çin'in Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi'ndeki Hotan kentinde yaşayan 24 yaşındaki Hayrünnisa Yasin: "Chen ninenin yardımı olmasaydı, ben okulu çoktan bırakmış olurdum." diyor.

Hayrünnisa, Xinjiang'ın Karamay kentinden emekli öğretmen Chen Zhilan ile kocasının parasal yardımından yararlanan 4 Uygur yoksul öğrenciden biri.

63 yaşındaki Chen Zhilan ve kocası Yuan Keyong 2006 yılında "Karamay Günlüğü" gazetesinde bölgedeki yoksul öğrencilerle ilgili yayınlanan bir makaleyi okudu ve bu öğrencilere yardım eli uzatmaya karar verdiler.

Daha sonra Chen, bu yoksul öğrencilerin okuluyla iletişim kurarak, pek yüksek olmayan emekli maaşıyla Aynur, Hayrünnisa, Raziye ve Zahire adlı dört yoksul öğrencinin okul masraflarını üstlendi.

Böylece bu dört öğrenci 2013 yılında ayrı ayrı yüksek puanlarıyla Xinjiang Pedagoji Üniversitesi, Xinan Üniversitesi, Zhongnan Üniversitesi ve Huadong Pedagoji Üniversitesi'ni kazandı.

Chen ile kocasının 13 yıldan beri bu dört öğrenciye sağladığı toplam parasal yardım miktarı 100 bin yuanı aştı. Chen nine evinde bizleri konuk ederken şöyle anlatıyor:

"Ben böyle yaşamaya alıştım, evimdeki beyaz eşyaların hepsi 20 yıl önceki eski eşyalar. Hiçbirini yenilemedim. Kocamla ikimiz tasarruflu olduğumuzda, çocukların öğrenim masraflarına yardım edebildiğimizi gördük. Yardımları ilk başlattığımızdan beri, her sömestr başında çocukların öğrenimi için gerekli olan eşyaları satın almaları için 500-1000 yuan yardım parası verdik. Üniversite sınavını kazanan her çocuk için 2 bin yuanla ödüllendiriyoruz. Çocuklar için de hiç kolay değil. Madem onlara yardım etmeyi kararlaştırdık, şefkat ve sorumluluk sahibi olmamız lazım. Kocamla ikimiz de yoksul günlerden geçmiş insanlarız, dolayısıyla şimdiki yaşamımızdan çok memnunuz. Başkalarını mutlu etmekten sevinç duyuyoruz. Çocukların başarılarını her gördüğümüzde kocamla çok seviniyoruz."

Chen nine yardımları başlattığı ilk zamanlardan bahsederken şöyle konuştu:

"Ben Zahire'nin evine gitmiştim, gerçekten yoksuldu. Ben ve kocam 1960'lı yıllarda üniversite öğrencisiydik. O zamanlarda devlet bursu sayesinde üniversiteyi tamamlamıştık. Bilgi bizim kaderimizi değiştirdi. Dolayısıyla çocukların da öğrenim çağındayken, zamanlarını iyice değerlendirerek, canla başla ilim, irfan edinmelerini ümit ediyoruz." ifadelerini kullandı.

Chen ailesi ile çocuklar arasında derin gönül bağı oluşmuş durumda, çocuklara sağlayabildikleri yardımdan duydukları bahtiyarlık onların her daim kalbinde çoşkuyla artıyor. Chen nine çocuklarla Wechat ile iletişim kurma olanağına kavuştu. Chen nine heyecanını şöyle anlattı: "Bakın, çocuklar ile benim konuşma kayıtlarımıza, çocukların ortaokuldan üniversiteye kadar olan tüm hayat izleri kayda geçmiş durumda."

Chen 2011 yılını hatırlarken şunları anlattı: "O yıl Raziye Zhengzhou'da okuyordu, bir gün spor dersinde koşarken dikkatsizlikten düşmüş ve kemiği kırılmıştı. Bunu öğrenince kocamla çok endişelendik ve Raziye'nin hocasını telefonla arayıp, Raziye ile yakından ilgilenmesini rica ettik ve aynı zamanda çocuğun iyice beslenmesi için derhal para gönderdik."

Yaz tatili sırasında söz konusu öğrenciler sıkça aile büyükleriyle birlikte Chen nineyi ziyaret etmek için Karamay'a geliyor. Öğrenciler buradan ayrılırken, Chen çifti onlara belli miktarda yardım parası veriyor. Muhabirimiz Chen nine ile sohbet ederken, Chen nine Urumçi'de lisans üstü okumakta olan Hayrünnisa'yı telefonla aradı. Hayrünnisa şöyle konuştu:

"Chen nine gerçekten çok iyi. O dördümüze kendi çocuğu gibi bakıyor. Bize maddi yardım sağlamakla kalmayıp, aynı zamanda bizi teşvik ediyor. Biz bunu hayatımız boyunca unutamayız. Lisans üstü eğitimi tamamladıktan sonra, doktora okumayı düşünüyorum. Kendi başarılarımla Chen ninenin benden beklediği ümidini yerine getirmek en büyük arzumdur."