Çin sinemasının gelişimine kısa bakış -2

Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulduğu 1949 yılından sonra "Çinli Evlatlar", "Beyaz Saçlı Kız" gibi seçkin filmlerin çıkışı, sinemanın, yeni çağ ve yeni karakter anlatımında büyük başarılar kazandığını gösterdi.

Çin'de sinema girişimi halen zorlu bir yolda ilerliyordu. 1960'lı yılların başında, Çin'in edebiyat ve sanat politikalarına yönelik düzenlemeler yapılmasıyla sanat teorisi ve pratiğini içeren bir sanat yeniliği yaratma teşebbüsü başladı.

1980'li yılların ortasında, Xie Jin, Ling Zifeng gibi yetkin yönetmenlerin yanı sıra Xie Fei gibi genç yönetmenler, Çin sinemasında yeni bir zirve yarattılar. Büyük Kültür Devrimi'nden sonra genç yönetmenler, Çin sinemasının 5. kuşak yönetmenleri oldu. Bunların başında uluslararası sinema dünyasında ün salan Zhang Yimou, Chen Kaige, Huang Jianxin gibi isimler geliyor.

1980'li yılların ortasından bu yana geçen dönemde Çin sineması, yaşamın derinliği ve boyutunu gösteren konular, üslup ve sinema dili bakımından eşi görülmemiş bir seviyeye ulaştı.

1990'lı yılların sonunda, piyasa ekonomisinin etkisiyle bir grup "kentlerde dolaşan sanatçı", sinemada yaratıcılık peşinde koşmaya başladı. Üniversitelerin peş peşe sinemacılık bölümü açmasıyla, vasıflı elemanlar yetişti. Dijital teknolojinin hızla gelişmesiyle film yapımı tekniği gün geçtikçe basitleşti. Çinli sinemacıların büyük bölümü "akademisyenlik"ten "amatör yönetmenliğe" geçmeye başladı. TV ve bilgisayar önünde büyüyen "yeni insanlık", modern bir film ve video talebiyle sinema sanatını yeniden değerlendirerek, görsel ve işitsel medyanın bütünleşmesini izler hale geldi. Sinemanın çağımızda büyük değişiklik geçirmesine ve sinemanın baskın konumunu kaybetmesine rağmen, Çinli sinemacılar, Çin sinemasında yeni pencereler açmak için çaba harcıyor.