Çin'in Sichuan ve Guizhou eyaletlerinde "tavşansız ziyafet olmaz" sözü çok yaygındır. Bu sözden tavşan etinin bu iki eyalette ne kadar çok tüketildiğini anlayabiliriz. Adı geçen iki eyalette etli tavşan yetiştirme, büyük bir sektör haline geldi. Etli tavşan yetiştirme, aslında pek zor bir iş değil, ancak Guizhou eyaletinin Guiding ilçesinde yaşayan Jie Dingxiu'nun kalbine hep acı getiriyor. Jie, her seferinde kentteki evine döndüğünde kalbi hep acıyordu.
Jie Dingxiu, sık sık dışarıda aylarca çalışır, sonra tekrar eve dönüp iki gün kalır. Her sefer evinin kapısından çıktığında sözle anlatılamayacak acı duyuyordu. Eşi, 40 kilometre mesafedeki Xiuwen ilçesinde çalışıyor, o da eve fazla gelmiyor. 10 yaşındaki oğulları ise büyükannesi ve büyük babasının yanında yaşıyor, annesini ancak 2-3 ayda bir görebiliyor.
Ev, Jie Dingxiu için rüzgarlardan korunduğu bir liman aslında, ancak 70 kilometre mesafedeki dağlık bölgede, Jie'nın bırakamadığı bir şey var. O da çok sayıdaki tavşanlar. 2005 yılında etli tavşan yetiştirmeye başlayan Jie Dingxiu, sadece iki yıl gibi bir sürede Guizhou eyaletinin merkezi Guiyang ile Dujun ve Guiding gibi yörelerindeki etli tavşan pazarının yarısının sahibi oldu. Buna rağmen, iş kurduğu dönemdeki zorlukları hatırlatırken, Jie Dingxiu'nun gözlerinden hep yaş akar.
Jie Dingxiu, 1998 yılında arkadaşının tavsiyesiyle iflas etmek üzere bir çiftçiliğe gidip, teknisyen olarak çalışmaya başladı. Sichuan Tarım Üniversitesi'nden mezun olan Jie Dingxiu, çiftlikteki melezleme çalışmalarını üstlenerek, çiftliği kurtardı. Çiftliğin yıllık geliri bir dönemde 1 milyon yuana ulaştı ve çiftlik sahibini sevindirdi.
2005 yılında Guiyang kentinde yol yapımı başlatıldı, kente yakın çiftlik de yıkılmak zorunda kaldı. Çiftlik sahibi, Jie için kent içindeki bir hükümet kuruluşunda iş buldu, ancak Jie, bunu reddetti.
Jie Dingxiu, çiftlikte çalışırken Guiding İlçesi Hayvancılık, Çobanlık ve Su Ürünleri Müdürü ile tanıştı. Bu müdür, Jie Dingxiu'ya ilçeye gidip etli tavşan yetiştirme işi yapmayı önerdi. Jie iki ay sonra eve 70 kilometre uzaklıktaki Guiding ilçesine gidip tavşan besleme kararı aldı.
Jie Dingxiu, Mart 2005'te müdürün koordinasyonuyla ilçedeki terk edilmiş bir tahıl deposunu kiraladı. 3 ay sonra Jie Dingxiu, tavşan ahırları inşa ettirdi ve 70 bin yuan değerinde melez tavşanlar aldı.
Bu sıralarda Jie Dingxiu'nun ortağı, aniden sermayesini çekmeye karar verdi ve Jie'nin de ayrılmasını istedi. Jie Dingxiu, ortağının bu kararına çok kızdı ve tavşanları görünce onları satmak istemedi. Ayrıca tavşan beslemek, kendisinin güven beslediği bir projeydi. Jie Dingxiu, tavşan beslemede ısrar etti.
Su kesintisi, Jiedingxiu'nun karşı karşıya bulunduğu diğer bir sorun. Yörede yol yapımı sürüyordu. Dozerler bazen yanlışlıkla su boru hattını bozduğunda onarımı birkaç gün sürüyordu. İnsan ve tavşanlar, suya ihtiyaç duyar, ahırları temizlemek için de su gerekli. Çaresiz kalan Jie Dingxiu, dağdan inip, su almaya giderdi. Gündüz otları kesip tavşanları besliyor, akşam ise su alıyordu. Çiftliğine en yakın su kaynağı 2 kilometre uzaklıktaydı. Yerel köylüler bile bundan çekiniyordu, ancak Jie Dingxiu direndi.
Çiftliğin boyutunun büyütülmesiyle Jie Dingxiu, tek başına tüm işleri bitiremez hale geldi. Jie Dingxiu, 6 kişi davet etti. Ancak 2 ay sonra dördü çiftlikteki tatsız çalışmalardan kaçtı.
Jie Dingxiu, ısrar etti ve nihayet hasat mevsimine girdi. Mayıs 2006'da ilk grup tavşan piyasaya sürüldü. Yerel lokantalar, Jie Dingxiu'ya sipariş vermeye başladılar.
Bir defasında bir müşteri Jie'ya 20 tavşan siparişi verdi. Bu tavşanlar düğün yemeklerinde kullanılacaktı. Müşterinin istediği büyük tavşan sayısı yetmediğinden Jie Dingxiu, başka yerden tavşan alarak müşteriye gönderdi. Bu olay, Jie Dingxiu'ya itibar kazandırdı. Sipariş sayısı da artmaya başladı. Artık Jie Dingxiu, yerli etli tavşan pazarının yarısını elde etmiş durumda.
Jie Dingxiu, etli tavşan beslemenin geleceğine güvenle bakıyor. Jie, daha büyük bir tavşan çiftliği kuracağını ve yerel halkın etli tavşan yetiştirip zenginleşmesine yardım edeceğini söyledi.
|