Guo Moruo, tanınmış Çinli yazar, şair, senaryo yazarı, tarihçi, arkeolog, antik yazı uzmanı. Asıl adı Guo Kaizhen olan Guo Moruo, 1892 yılında Çin'in Sichuan eyaletinin Leshan bölgesinde doğdu ve 1978 yılında öldü.

    Orta düzeydeki bir toprak ağası ve işadamı ailesinin çocuğu olan Guo Moruo, ilk ve ortaokullardayken çok sayıda Çin ve yabancı edebiyat eserlerini okudu ve emperyalizme karşı yurtseverlik hareketlerine katıldı. 1914 yılının başında tıp öğrenimini görmek için Japonya'ya giden Guo Moruo, orada Tagore ve Heine gibi dünyaca tanınmış edebiyatçıların eserlerini okuma imkanını buldu ve 1918'de yeni tarzda şiirler yazmaya başladı.

    Çin'deki "4 Mayıs" yurtseverlik hareketinden etkilenen Guo Moruo, toplumda reform yapma ve ulusu kalkındırma heyecanıyla edebiyata başladı. 1919'da Guo Moruo'nun yeni tarzdaki şiirleri ve romanları yayımlandı. Guo Moruo'nun 1921'de yayımladığı şiir derlemesi "Tanrıça", taşıdığı şiddetli devrim ruhu, net çağ rengi, romantizm ağırlıklı sanat tarzıyla, yeni şiirin biçimini oluşturdu. Guo Moruo da Çin'in yeni şiirinin kurucusu oldu. 1926 yılında Guangdong Zhongshan Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dekanı olarak çalışmaya başlayan Guo Moruo, 1927'de Nanchang isyanına katıldı ve isyan güçleriyle ülkenin güneyine indiği sırada Çin Komünist Partisi'ne üye oldu. 1928'de Guo Moruo, Guomindang Partisi tarafından aranmasından dolayı, Japonya'ya giderek, Çin'in eski tarihi ve eski yazı bilimini araştırmaya başladı. Bu sıralarda Guo Moruo, "Çin'in Eski Çağlarındaki Toplum Araştırması" ve "Jiagu Yazısı Araştırması" (Jaigu yazısı, kaplumbağa kabukları üzerine oyulan yazılar) kaleme aldı. 1941'den sonra Guo Moruo, "Qu Yuan", "Tavusun Ödü" gibi tarihi konuları işleyen piyesleri ve savaş konusunu alan "Savaş Sesi" adlı şiir derlemesini yazdı.

    12 Haziran 1978'de 86 yaşındaki Guo Moruo, Beijing'de vefat etti. Guo Moruo'nun yazdığı "Jiagu Yazısı Araştırması" gibi eski yazıları araştıran eserleri akademik çevrede büyük yankı uyandırdı.