1 milyondan fazla nüfusa sahip olan Tu milliyeti, esas olarak ülkenin batısında bulunan Qinghai eyaletinin doğusundaki Huzhu Tu Milliyeti Özerk İlçesi ile Minhe ve Datong ilçelerinde toplu halde yaşarlar. Geri kalan Tular ise Tongren, Ledu ve Menyuan gibi bölgelerde dağınık bir şekilde yaşamaktadır.

    Tu etnik grubuna mensup insanların yaşadığı Qing-Tibet Yaylası'nın kuzeyindeki dağlık bölgeler ormanla kaplıdır. Bu bölgelerde bulunan geniş otlaklar hayvancılık için elverişli koşullar sağlar. Birbirleriyle kesişen nehirlerin bulunduğu ve ılıman iklime sahip bu bölgede birçok sebze ve meyve üretilir.

    Tuların kendi dili vardır, Tu dili Altay Dilleri ailesine bağlı Moğolca dil grubuna aittir. Ancak Tuların bazıları ise Çince ve Tibetçe de kullanıyorlar. Tuların kendi yazısı yoktur. Tular yıllardır Çince karakteri ve Tibet milliyetinin yazısını kullanır.

    Tular yaygın olarak Lama dinine inanıyorlar. Eskiden beri hayvancılıkla geçinen Tu milliyeti, özellikle koyun yetiştirmekte çok beceriklidir. Tular, Ming hanedanı döneminden sonra ağırlıklı olarak tarım ve hayvancılıkla uğraşmaya başlamıştı. Şimdi her ailede hâlâ koyun yetiştirme alışkanlığı korunuyor.

    Tular, Huiler gibi "Çiçek" türküleri söylemeyi çok severler. Tuların en büyük ve geleneksel bayramı olan "Nadun" adını taşıyan bayram, dünyada en uzun süren karnavaldır.

    Misafirlere içki ikram etme geleneği

    Tular evlerine gelen misafirlere içki ikram ederler. Tular evlerine misafir geleceğini öğrenince hemen içki hazırlayıp kapı önünde beklerler. Tular, yürüyerek, ata binerek ya da arabayla gelen her misafire eve girmeden önce üç kadeh içki içirir. Buna, Tular "attan inme içkisi" derler. Misafir, ev sahibi eşliğinde evin kapısından girerken "eve girme içkisi" içmelidir. Misafir, eve girdikten sonra kırmızı halı döşenmiş, kerpiçten yapılmış yatak üzerinde oturarak, güzel Tu kızlarının sunduğu uğuru simgeleyen içkiden içer. Daha sonra ev sahibi misafire üç kez yemek ikram eder. İlk kez ikram edilen yemekler arasında, içine tuz koyulan çay ve karpuz büyüklüğündeki çörekler bulunur. İkinci yemek, sütlü çay ve yağlı ekmektir. Üçüncü yemek ise makarna ya da hamur eşidir. Misafir ile ev sahibi beraber oturarak bir yandan yemek yerler, diğer yandan da şarkı söylerler. Yemekten sonra ev sahibi yola çıkan misafire tekrar üç kadeh içki içirir. Buna Tular, "ata binme içkisi" derler. Tulara göre, misafire çok içki içirmek, saygı ve misafirperverliği gösterir.