 "Olimpizm" sözü, ilk defa olimpik hareketin atası Fransız Baron Pierre de Coubertin tarafından kullanıldı. Ancak Baron Pierre de Coubertin, yarattığı bu terim için hiç bir zaman doğrudan, açık ve kesin bir tanımlama yapmadı. Fakat Coubertin, farklı zaman ve yerlerde "olimpizm" için değişik ifadeler kullandı. Örneğin, 1896 yılında "dünya barışını koruyan güçlü bir faktör", 1908 yılında "güç beden kültürü", 1929 yılında "felsefe ve din öğretisi bazında kurulan bir kuram" ve 1931 yılında "yücelik, saflık, dayanıklılık ve fiziksel takviye gücü okulu" gibi ifadelerle olimpik düşünceyi tarif etmiştir. Coubertin, ayrıca olimpizm düşüncesini "manevi bir vaziyet", "itikat" ve "gençlerin taptığı hedef" olarak da tanımlamıştır. Kısacası, Coubertin olimpizmi mücadelenin kabul edilemsi, tehlikenin küçük görülmesi, vatan sevgisi, özgürlük, silahşorluk ruhu olarak bilinen kavramlar üzerinde oturtmuştur.
Herkesin olimpizm düşüncesi için farklı bir yorumu vardır. Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin (IOC) Romanyalı üyesi Alexandru Siperco 1974 yılında "olimpizm düşüncesi" için belli bir terim getirilerek, Olimpiyat Tüzüğü'ne yazılmasını önerdi.
10 yıldan fazla süren tartışmalardan sonra, "olimpizm düşüncesi" sözü nihayet 16 Haziran 1991 yılında yürürlüğe giren "Olimpiyat Tüzüğü"nde yer aldı. Bu, Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin (IOC) tarafından "olimpizm düşüncesi" için yapılan ilk açıklamadır. Olimpizm düşüncesi, vücut, zihin ve ruh niteliklerini dengeli bir şekilde birleştirerek, insanın bir yaşam felsefesine girmesi demektir. Olimpizm düşüncesinin amacı, fiziksel sportif oyunların kültür ve eğitimle kaynaştırılarak mücadeleden zevk alma, üstün örneklerin eğitici değerini çıkarma ve genel ahlak kurallarına saygı gösterme temellerinde insana hayatının yolunu açmaktır.
"Olimpizm düşüncesi"nin tanımı, aşağındaki hususları kapsıyor:
Birincisi, olimpizm düşüncesinin esası insanın uyumlu bir şekilde gelişmesini sağlamaktır.
İkincisi, olimpizm düşüncesinin, insanın uyumlu gelişmesinin anahtarının yaşam tarzının iyileşmesi olduğu vurgulanıyor.
Üçüncüsü, olimpizm düşüncesinde vücut terbiyesine insanın uyumlu gelişmesinin gerçekleştirilmesinin yolu olarak bakılıyor.
Dördüncüsü, insanın ahenkli gelişme hedefine ulaşılabilmesi için vücut terbiyesinin eğitim ve kültür ile birleştirilmesi savunuluyor.
Beşincisi, olimpizm düşüncesinde olimpiyat oyunlarının örnek rolü üzerinde duruluyor.
|
