中国国际广播电台
Qing, Çin’in eski milli müzik
aletidir ve uzun geçmişe
sahiptir. Kadınların
toplumda liderlik konumunda
bulunduğu eski çağlarda
qing, “Shi” ve
“Minqiu” olarak adlandırıldı.
“Shi” taş, “Minqiu”
yuvarlanan top demektir. O
zamanlar balıkçılıkla geçinen
insanlar, boş zamanlarda taşa
vurarak ve kendilerini çeşitli
hayvanlar gibi süsleyerek
dans ederlerdi. Vurulan taşlar,
zamanla vurmalı müzik aleti
qing haline geldi. Qing,
ilk olarak ataların anıldığı
şarkılarda ve dans gibi eğlence
faaliyetlerinde kullanıldı.
Sonra bianzhong gibi, üst düzey
konumundaki yöneticiler tarafından
düzenlenen savaşa çıkma ve
ataları anma törenlerinde
kullanılmaya başlandı.
Kullanıldığı yer ve
çalınma yöntemine göre
qing, “Te Qing” ve “Bian
Qing” olarak ayrılır.
“Te qing”, imparatorların
göğe ve toprağa ibadet ve
atalarını anma törenlerinde
çalınırdı. “Te” özel
demektir. Bian Qing, grup
halinde ahşap rafa asılarak
çalınırdı. “Bian” grup
demektir. Bian Qing, esas
olarak imparatorluk sarayındaki
müzik etkinliklerinde kullanıldı.
2 bin yıl önceki Savaşan
Devletler döneminde hüküm süren
Chu devletinde qing yapım
teknolojisi, zirveye ulaştı.
Çinli arkeologlar, Ağustos
1978’de Hubei eyaletindeki
Sui ilçesinde yapılan kazılarda
2400’den fazla yıl öncesine
ait bir kral mezarı buldu. Bu
mezarda Chu devletinin kültürünü
taşıyan bianzhong, bian qing
ve davul da dahil 120 adet müzik
aleti ve tarihi eser bulundu.
Bianqing’in 32 parçası
vardı. Bu takım bianqing,
kireçtaşı, tunç ve yeşimtaşından
yapılmıştı, sesinin çok açık
ve berrak olduğu tahmin
ediliyordu. Ancak, çoğu parçaların
bozulmasından dolayı, sağlıklı
biçimde çalınamadı. 1980 yılında
Hubei Eyaleti Müzesi ve Wuhan
Fizik Araştırma Enstitüsüişbirliği
yaparak bianqing’in kopyasını
geliştirdi. Yeni yapılan
Bianqing’in sesi, eskisi
gibi güzel.
Hubei Dans ve Şarkı
Topluluğu, 1983 yılında 32
parçadan oluşan taştan
bianqing yaptı. Eylül
1984’de Suzhou Milli Çalgı
Fabrikası ve Yeşim Taş Oyma
Fabrikası, yeşimtaşından
18 parçalı bianqing üretti.
Örnek ezgi: "Bambu dallarıyla ilgili şiir"
|