中国国际广播电台
Liuqin,
yaylı bir müzik alettir. Söğüt
ağacından yapılan
liuqin’e, dış görünümünün
söğüt ağacı yaprağına
benzemesinden dolayı, “söğüt
yaprağı” anlamına gelen
“Liu Ye Qin” adı verilir.
Liuqin’in dış görünümü
ve yapısı, Çin’in bir
milli çalgısı olan
Pipa’ya çok benziyor. Başlangıçta
liuqin’nin yapısı çok
basitti ve bu nedenle halk,
liuqin’ye “tu pipa” adını
verdi. “Tu” çok basit
demektir. Çin’in Shangdong,
Anhiu ve Jiangsu eyaletlerinde
uzun zamandır yaygın olarak
kullanılan “tu pipa”,
yerel operalarda çalınır.
Liuqin’in dış görünüm
ve yapı bakımından
pipa’ya oldukça
benzemesinin yanı sıra çalınma
yöntemi de pipa ile aynıdır.
Liuqin çalırken, çalgıcı
düz oturuyor, liuqin’i eğilir
şekilde göğsüne koyup, mızrabı
sol elinin baş parmağı ve işaret
parmağı arasında tutuyor.
1958 yılında Wang
Huiran, müzik aletleri
fabrikasındaki iş ardakaşlarıyla
birlikte yeni tip üç yaylı
liuqin’i geliştirdi. Üç
yaylı Liuqin’in çubuklarının
sayısı 7’den 24’e yükseldi.
“Tu pipa” ile kıyaslandığında,
yeni tip liuqin’in ses ölçüsü
daha geniştir ve tonlarının
değiştirilmesi daha kolaydır.
Yeni tip liuqin’in ses tonu
daha açık olur. 1970’li yıllarda
Wang Huiran, 4 yaylı yüksek
tonlu ikinci kuşak liuqin’
geliştirdi. Bu yeni tür
liuqin’in yay ve çubuk sayısının
artmasının dışında, çerçevesinde
sorghum yerine bambu, yaylarında
da ipek yerine çelik kullanılır.
Tüm bunlar, Liuqin’in ses
etkisini daha da artırdı. Böylece
200 yıl boyunca yalnızca
yardımcı müzik aleti olarak
kullanılan Liuqin, tek başına
çalınan bir müzik aleti
haline geldi.
Liuqin günümüzde Çin
müzik arenasında çeşitli
roller üstleniyor. Liuqin,
etnik grupların orkestralarında
yaylı müzik aletleri arasında
yüksek ton çalmakla görevlendirilir.
Ayrıca liuqin, Batı müzik
aleti mandolin’in ses
etkisine sahip olmasından
dolayı, diğer Batı çalgılarıyla
birlikte çalınırken de
kendine özgü tadı verir.
Örnek ezgi: "Lifli pamuk ağacı (kapok) çiçek açıyor"
|