中国国际广播电台
“Huang Mei” veya “Cai
Cha” (Çay Toplama)
piyesleri olarak da adlandırılan
“Huang Mei” Operası, 18.
yüzyılın sonunda Anhui,
Hubei ve Jiangxi olmak üzere
üç eyaletin sınır bölgelerinde
çok rağbet görülen bir tür
küçük halk tiyatro oyunudur.
Çin’in Anhui eyaletinin doğusundaki
Huaining ilçesinin merkezi
Anqin bölgesinde şarkı ya
da sözlerinin yerel halk şivesiyle
söylenen ve yerel folklor
sanatıyla birleşerek gelişen
Huai piyesi ve Huai Operası,
bugünkü Huang Mei Operası’nın
kaynağıdır. 19. yüzyılın
ortasında, “Qing Yang” ve
“Hui” sahne oyunlarından
etkilenen Huang Mei Operası
bugünkü hale gelerek halk
tarafından beğenildi. İlk yıllarda
şarkılı dans özelliklerini
taşıyan ve halkın yaşamını
konu eden Huang Mei Operası’nın
belli bir formülü yoktur.
Huang Mei Operalarından bazılarında,
örneğin, “Dong Yong ve
Peri Kızı Qi Xian” adlı
oyunun “Veda” perdesindeki
dövüş, vuruş, takla ve güreş
gibi hareket sahneleri “Qing
Yang” ve “Hui” operalarından
uyarlanmıştır. O zamanki
Huang Mei Operası oyuncularının
tamamına yakını, köylü ve
el işleri sanatçılarıydı.
Kullanılan kostüm, gonk ve
davul gibi malzemeler opera gösterilerinin
yapıldığı yerlerde halktan
geçici olarak toplanır ve gösterilerden
sonra geri verilirdi. Bu dönemki
Huang Mei Operası esas itibarıyla
bir nevi köy emekçilerinin
edebiyat ve sanat şekliydi. “Huang
Mei” Operası, esas olarak
“Hua Qiang” ve “Ping Ci”
olmak üzere iki çeşide ayrılır.
Küçük piyeslerden oluşan
“Hua Qiang” operası, halkın
hayat kokusunu kokar ve türkü
özelliğini taşır. Asıl
“Ping Ci” operasında ise
olay ve duyguları anlatılır,
söz ve ifadeleri kafiyeli,
uyumlu ve liriktir.
“Dong Yong ve peri kızı
Qi Xian”, “Sığır çobanı
ve çulha kız”, “İmparatorun
Kız Damadı”, “Karıkoca
Fener Seyretmeye Gider”, “Çocuk
Gelin” gibi tiyatro oyunları,
“Huang Mei” operalarının
seçkin örnekleridir.
|