Dai etnik grubu esas olarak Çin'in güneyindeki Yunnan eyaletinde yaşıyor. 4. nüfus sayımı, Dai nüfusunun 1 milyon 35 bini bulduğunu gösteriyor.
Dailer, uzun geçmişi olan bir etnik gruptur. M.S. 1. yüzyılda Çince yazılan tarihi kitaplarda bile Dai etnik grubuyla ilgili kayıtlar bulunuyordu. Han hanedanı döneminde ve daha sonraki Tang, Song, Yuan, Ming ve Qing hanedanlarında Dai etnik grubunun farklı isimleri vardı. Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulduğu 1949 yılında, kendi iradelerine göre etnik gruplarına Dai ismi verildi. Dai etnik grubu, "Kuru Dailer" ve "Sulu Dailer" olmak üzere iki gruba ayrılır. Sınır kesimlerinde yaşıyan ve suyu seven Dailere "Sulu Dailer" deniliyor; sınıra biraz uzak yerlerde oturan Dailer, Hanlara komşu olarak Han kültüründen etkilendiği için "Hanlaşmış Dailer" deniliyordu, ancak yanlışlıkla, eşsesli olan "Kuru Dailer" denmeye başladı.
Dailerin kendi dili ve yazısı var; dilleri Çince-Tibetçe dil grubunda yer alan Zhuang-Dai koluna aittir. Şarkı ve dans becerisi olan Dailer, kendi etnik gruplarına ait zengin bir kültür oluşturdu. Bu etnik grup, özellikle Dai Takvimi, Dai tıbbı ve destanlarıyla tanınıyor. Dai Takvimi, Soğuk, Sıcak ve Yağmur olmak üzere üç mevsimi kapsar. Bu takvim Tayland ve Birmanya gibi ülkelerde hala kullanılıyor. Dai Operası'nın 100 yıldan fazla geçmişi var. Dailerin çoğu Budizm'e inanır.
Dailerin toplu halde yaşadığı Xishuangbanna bölgesi, kauçukla ünlüdür; bölgeye özgü Pu'er çayı ise dünyaca ünlü bir çay türüdür.
Dailerin önemli bayramlarından en önemlisi Su Bayramı'dır. Dailerin yeni yılı kutlarken su atma etkinliğini ifade eden bu bayram, genellikle Nisan ayının ortalarına denk gelir. Bayram sırasında Dailer, ataları anma, su atma, ejderha tekneleri yarışması, havai fişek patlatma ve dans ile şarkı şöleni gibi etkinlikler düzenler.
Dailerin birçok tabusu var: Dışarıdan birisinin at ve sığırla veya saçları dağınık şekilde bir Dai köyüne girmesi hoş karşılanmaz; Dailerin oturduğu bambudan yapılma eve gelen misafir, ayakkabılarını dışarıda bırakmalı, ev içinde hafif hafif yürümeli; evde yakılan ateş üzerinden geçmemeli, evsahibinin odasına girmemeli, evin eşiğinde oturmamalı. Evde tırnak kesmek veya ıslık çalmak hoş olmayan bir davranış olarak görülüyor; elbiseyle yastık yapmak yasaktır; elbiseleri güneşlendirirken, ceketler yukarıya, pantolonlar ve etekler ise biraz alçak yere asılmalı. Tapınaklara girerken ayakkabılar mutlaka çıkarılmalı. Küçük rahiplerin başlarına, Buda heykellerine ve bayraklara dokunmak büyük bir tabudur...
Dailerin günde genellikle 2 öğün yemek yeme alışkanlığı vardır. Yemekte mutlaka pilav bulundurulmalı. Pilav da genellikle çeltiklerin yeni işlenmesinden sonra elde edilen pirinçle pişirilir. Dailer ancak bu tür pilavda pirincin özgün renginin ve kokusunun korunabildiği kanısındadır. Bu nedenle bir önceki gün işlenen pirinç kullanmaz. Ayrıca pilav yerken, elle topak yapılarak yenir. Dailer ekşi yemekleri çok sever. Yeşil sebzelerin güneşte kurtulduktan sonra tekrar suyla kaynatılması, içine papaya suyu ilave edilmesi ve ekşitilmesi, sonunda tekrar kurutulmasıyla elde edilen bu tür ekşi sebzeler, çorba gibi yemeklerin içine konur. Bu ekşi sebzeyi bazı yerlerdeki Dailer hemen hemen her gün yer. Yemeğin içine yosun ilave etmek, Dailere özgüdür. Dailerin yediği yosun, bahar mevsiminde büyük nehirlerdeki kayalar üzerinden alınan yosundur, özellikle koyu yeşil olan yosun türü tercih edilir. Kalın yosun yağda kavurulduktan, ince yosun ise ateşle kızartıldıktan sonra ince ince doğranır, bir kase içine konur, üzerine tekrar sıcak yağ dökülür, tuz eklenir. Dailer, pilav topağını veya eti yosun içine batırarak yer. Dailer, ekşi balık veya balık kızartmasını çok sever. Acı kabak, üretimi bol, en çok tüketilen bir günlük sebze çeşididir.
Dailerin yaşadıkları kesimler sıcak, rutubetli olduğu için bu kesimlerde çeşitli böcekler bulunur. Dailerin böceklerle pişirdiği yemekler ve hafif yemekler, Dai mutfağının önemli bir parçasıdır. Ağustosböceği, bambu böceği, örümcek ve karınca yumurtası, en çok yenen böcekler arasında yer alır.
Dailer, içki içmeyi sever, ancak içkinin alkol derecesi yüksek olmaz, genellikle evde yapılır. Dailerin içtiği çay da yerli çaydır.
Dailerin bayramları genellikle Budizmle ilgilidir. Nisan ayında (Dai Takvimi'nin 6. ayı) kutlanan Su Bayramı en büyük bayram niteliğindedir. Dailer bayramda rahiplere ziyafet verir, birbirlerine su atıp bayramı kutlar.
Xishuangbanna yöresinde bir Dai ailesinde ev inşa işi varsa, köydeki diğer aileler mutlaka gelip yardım eder, sonra ev inşaatının bitimini kutlar. Genellikle iki katlı evin ikinci katında insanlar oturur. Yeni evin ikinci katına önce çıkan delikanlılar, sığır başını kaldırarak, mutluluk diler, yetişkin erkekler ise sandıkları kaldırır, evli kadınlar yorganları taşır, genç kızlar ise yemekleri yukarıya götürür. Herkes ikinci kata çıkınca birlikte yemek yenir, şarkı söylenir, evsahibine mutluluk dileyen hediyeler verilir.
