Mutlu Moğol bayan patron Serehlen

    Sevgili izleyiciler, bugün sizlere Çin'in kuzeyinde yer alan İç Moğolistan Özerk Bölgesi'nde Xilingol otlağındaki bir konfeksiyon atölyesinin sahibi bayan Serehlen'i tanıtacağız.

    Çin Uluslararası Radyosu muhabiri Xilingol'un doğusundaki Batı Wuzhumuqin ilçesinde konfeksiyon atölyelerinin yoğun olduğu sokağa girer girmez, dikiş makinesi sesleri duydu.

    Serehlen, konfeksiyon atölyesinin önünde Çin Uluslararası Radyosu muhabirini karşıladı. Moğol milliyetinin milli kıyafetini giyen Serehlen, orta boylu biri, yüzünde sade gülüş ve gözlerinde de özgüvenli bir bakış var. Şu anda bir konfeksiyon atölyesi sahibi olan Serehlen, daha birkaç yıl öncesine kadar Moğol milliyetinin geleneksel çobanlık hayatını sürdürüyordu. Serehlen, eski otlak hayatına olan özlemini şu sözlerle dile getirdi:

    "Eskiden otlaktaki iklim çok iyiydi ve çok yağmur yağardı. O zaman koyun ve sığırları otluyorduk, yaşamımız da çok güzeldi."

    O zamanlar Serehlen'in 7 kişilik ailesinin 260 hektar otlağıyla 300 baştan fazla koyun ve sığırı vardı. Çok zengin olmamalarına rağmen ailesi mutlu bir yaşam sürüyordu. Ancak iklim ısınması ve çobanlık bölgesindeki hayvan sayısının her geçen gün artmasıyla birlikte Xilingol otlağındaki çölleşme de gittikçe ciddileşti ve bununla birlikte Serehlen'in ailesinin yaşamı zorlaştı. Serehlen, şöyle konuştu:

    "1997 yılından itibaren kuraklık başladı ve hayvanları otlatmak gün geçtikçe zorlaştı. Ayrıca eşim hastalandı ve yaşamımız sıkıntıya girdi."

    Ciddi ekolojik durumun karşısında Xilingol yönetimi otlak ekolojisini ıslah politikasını ortaya attı. Bu politika kapsamındaki önemli önlemlerden biri de çobanların ekolojik ortamı elverişsiz bölgelerden kent ve kasabalara göç etmelerinin hızlandırılmasıydı. Serehlen ailesi de 2000 yılında memleketlerinden Batı Wuzhumuqin ilçesine göç etti. Göçebe hayatına alışık olan Serehlen, birden bire kente yerleşince gelecekteki yaşamının nasıl olacağını bilmediğinden endişeliydi. Serehlen, şunları söyledi:

    "Kente ilk geldiğimizde çok endişeliydim, çünkü ne yapabileceğimi bilmiyordum. Babam artık çobanlıkla geçimimizi sağlamanın çok zor olacağını ve kentte lokantada bir iş bulup bile para kazanabileceğimizi söyledi."

    Babasının teşviki ve kendisinin becerisiyle Serehlen ve kız kardeşi Naran, konfeksiyon atölyelerinin yoğun olarak bulunduğu sokakta bir dükkan kiralayıp konfeksiyon işlemeye başladı.

    İşe yeni başlayan Serehlen ve kız kardeşi birçok zorlukla karşı karşıya kaldı, ancak iki kardeş dürüstlükleriyle müşterilerin güvenini kazandı ve böylece işlerini sürdürmeyi de başardı. Naran, şöyle konuştu:

    "İşe ilk başladığımızda müşterilerimiz yaptığımız giysileri beğenmiyor ve bize çok kızıyorlardı. Biz de işe yeni başladığımızı ve beğenmedikleri giysileri yeniden yapabileceğimizi söyledik. Zamanla müşterilerimiz bize güvenmeye başladı."

    İki kardeş çalışkanlıkları ve dürüstlükleriyle müşterilerinin yanı sıra kumaş toptancılarının da güvenini kazandı. Ellerinde yeteri para olmadıklarında toptancılar onlara veresiye olarak kumaş verirdi. Naran, bu gibi yardımsever insanlardan bahsederken çok duygulanıyor. Naran, şunları söyledi:

    "Sıkıştığımızda kumaş alacak paramız olmuyordu. Toptancılar ablama çok güveniyordu ve veresiye kumaş veriyordu. Borcumuzu da giysileri sattıktan sonra veriyorduk ve böylece zor günleri atlattık."

    Şu anda Serehlen'in konfeksiyon atölyesinde 15 işçi çalışıyor ve Serehlen'in bir dükkanı daha var.