"Xinjiang, birçok kültürün birarada harmanlandığı ve özgürce yaşandığı bir bölge."

    Sayın izleyiciler, "Objektifimden Xinjiang"-Yabancı Foto-Muhabirlerinin Xinjiang Gezisi adlı etkinliğin ilk aşaması, kısa süre önce sona erdi. Bugünkü programda etkinliğe katılan ve Xinjiang'da unutulmaz hatıraları bırakan Türk fotoğrafçı Tahir Ün ile yaptığımız söyleyişi sunuyoruz:

    1)CRI: Öncelikle kendiniz hakkında dinleyicilerimize biraz bilgi verebilir misiniz?

       Tahir Ün: Tabii, ben Tahir Ün, İzmir'de yaşıyorum Türkiye'de. Yaklaşık 35 yıldır fotoğraf çekiyorum. Bağımsız fotoğrafçı olarak çalışıyorum. Belgesel fotoğrafa özel ilgim var. Yurdışında 7, yurtiçinde 12 sergi olmak üzere toplam 19 kişisel sergi açtım. Bugün de Çin'de fotoğraf çekmeye devam ediyorum.

    2) CRI: Bağımsız bir fotoğrafçı olarak bu dönem röportaj gezimize katıldınız. Duygularımızı bizimle paylaşabilir misiniz?

    Tahir Ün: Elbette, ben özellikle projenize katılmaktan çok mutlu olduğumu ifade etmek isterim. Her şeyden önce Çin'in bu az bilinen ve önyargıyla bir takım değerlendirmelere tabii tutulan bölgesini görmek, bunu bizzat gözlemlemek ve fotoğraflarımda yansıtarak diğer insanlara aktarmak benim için çok önemliydi. Şimdi ben bunu yaşıyorum ve gerçekleri yansıtmaktan çok mutluyum.

    3) CRI: Türkiye'de çalışmalarınızda hangi konulara odaklanıyorsunuz ?

    Tahir Ün: Fotoğraf çalışmalarımda özellikle insan odaklı çalışmayı seviyorum. Yani yaşamın içinde insan ve belgesel anlamda fotoğraflarda bunu yansıtmak ve gerçekleri bir anlamda diğer insanlara göstermek, benim için son derece önemli. Bunun dışında elbette doğa ve buna benzer başka konular da ilgimi çekiyor.

    4) CRI: Xinjiang'da zengin kültür, farklı etnik gruplar, hızla gelişen ekonomi ve eşsiz turizm kaynakları bulunuyor. Bu gezi boyunca siz hangi konulara odaklanıp çektiniz, bu konuda düşünceleriniz nelerdir ?

     Tahir Ün: Elbette, Xinjiang bölgesi, gerçekten son derece zengin bir bölge. Hem insan kültürü insan kaynakları açısından, hem de doğa kaynakları açısından, çok zengin. Açıkça söylemek gerekirse, ben her konuyu çekmeye çalışıyorum. Ama elbette bir önceki soruda cevabını verdiğim gibi, insan çok ilgimi çekiyor ve bu gezide de özellikle insan odaklı çekimler yaptım. Ama, doğa çekmekten de kendimi alamadım doğrusu.

    5) CRI: Bildiğim kadarıyla hayatın içinde siyah beyaz fotoğraf ağırlıklı olarak çektiniz, bu fotoğrafları çekerken, ne gibi duygular yaşadınız ?

    Tahir Ün: Burada benim için önemli olan insana bakış açısıydı. Bu bölgede çok önemli bir özellik vardı, çok kültürlü bir bölge burası. Birçok azınlığın yaşadığı bir bölge. Bu farklılıkları, fotoğrafda yansıtmak gerekiyordu. Ve ben bunu en güzel biçimde yaptığımı düşünüyorum ve fotoğraf çekerken, o insanların duygularına katılmak, o insanlarla bir şeyleri paylaşıyor olmak önemliydi ve her bir fotoğrafımda bu duyguları birebir yansıtmaya çalıştığımı söyleyebilirim.

    6) CRI: Xinjiang'da çekim yaptıktan sonra, Xinjiang hakkında görüşlerinizde değişikler meydana geldi mi ?

    Tahir Ün: Elbette, Xinjiang hakkında özellikle İslam dünyasında ve Türk dünyasında önyargılı bir takım düşüncelere yol açan iddialar mevcuttu. Ben de açıkçası biraz tedirgin geldiğimi söyleyebilirim. Fakat bölgeyi gezip gördükten sonra ve burada özgürce çalıştıktan sonra bir takım düşüncelerde değişiklikler olduğunu ifade etmeliyim. Xinjiang, birçok kültürün birarada harmanlandığı ve özgürce yaşandığı bir bölge, Çin'in güzel bir bölgesi ve gezilmesi ve görülmesi ve yaşanması gereken bir bölge, ben bunu ifade ediyorum.

    7) CRI: Bu defa röportaj gezimizin amacı, Xinjiang'ın gerçek yüzünü dünyaya tanıtmayı amaçlıyor, sizce bu etkinlik amaca ulaştı mı ?

    Tahir Ün: Bence bu etkinlik, amaca ulaştı. Şu açıdan ulaştı. Burada birçok basın mensubu, birçok fotoğrafçı bir arada Xinjiang'ın ortak paydada yaşadılar. Ben kendi adıma şunu söyleyebilirim. Gündelik programların dışında, örneğin, geceleyin yada akşamları, yada en küçük bir boş zamanda, Xinjiang'da istediğim bölgeye, kaldığım şehirde istediğim bölgeye gidip, istediğim kapıyı çalıp, o insanlarla görüşüp fotoğraflarını çekip, çok özgür bir biçimde fotoğraf çalışmalarıma devam ettim. Dolayısıyla bu anlamda etkinliğin çok ciddi biçimde amacına ulaştığını söyleyebilirim.

    8) CRI: Xinjiang'da fotoğraf çektiniz, gelecekte Xinjiang'ın Türkiye'de tanıtılması için yeni planlarınız var mı ? Bize bu konuda bilgi verebilir misiniz?

    Tahir Ün: Elbette, bir takım planlarım var. İlk etapta sergiler açmayı düşünüyorum, hem Türkiye'de, hem de Türkiye'nin dışında, Avrupa'da özellikle, ama onun ötesinde, bir takım ticari örgütlerin çatıları altında konferanslar vermeyi, Xinjiang'ı tanıtmayı ve buradaki yapıyı bir parça anlatmayı ve Türkiye'nin burayla ticari ilişkileri geliştirilmesini sağlamayı, en azından bu konuda biraz çaba harcamayı düşünüyorum.

    9) CRI:Bu röportaj gezisi, iki ülke arasındaki ilişkilerin pekiştirilmesi için de mutlak olumlu katkı sağlayacaktır. Bu konuda görüşlerinizi alabilir miyiz ?

    Tahir Ün: Çin ve Türkiye arasında zaten geçmişten bugüne kadar gelen önemli bir dostluk bağı var. Biz bu dostluk bağını paylaştırmak ve geliştirmek açısından önemli bir elçilik görevini üstlendiğimiz sayılırız. Bunu en iyi şekilde yerine getirebileceğimize emin olabilirsiniz.

    10) CRI: Fotoğraf çekmeye ne zaman başladınız? 

    Tahir Ün: Ben yaklaşık 35 yıl önce ilk fotoğrafımı çektim ve 33 yıl önce ilk sergiye katıldım. Yani 35 yıldır fotoğraf çekmeye devam ediyorum.

    11) CRI: Fotoğraf çekerken, ailenizden destek aldınız mı?

Tahir Ün: Tabii, ben 35 yıl önceden bahsederken, bu neredeyse, 1975'li yıllara denk geliyor, bu çok erken bir zaman. O gün insanların fotoğrafa bakışı, bugünkü kadar rahat ve objektif değildi. Ailemden köstek almadım, ama destek de almadım. En azından nötr kaldım ve uzaktan beni izlemeyi tercih ettiler.

    12) CRI: Bugüne kadar çektiniz fotoğraflarından hangisi sizlere en derin izlenim bıraktı?

    Tahir Ün:Şüphesiz, bugüne kadar derken, bu projeleri kastediyorsunuz. Özellikle Xinjiang'daki Yining kentinde Kazancı bölgesindeki çarşı içindeki yaşam ve hemen onun yanındaki Uygurların yaşadığı tarihi mahalledeki yaşam, benim için son derece değerli ve gerçekten Türkiye'de aktarılması yansıtılması gereken bir öykü teşkil ediyor.