|
|
|
|
|
Ekonomik pilot bölge ve
dışa açılan sahil
kentleri
|
|
中国国际广播电台
Çin hükümeti, 1978 yılında
ekonomi sistemi reformu
yapmaya karar verirken planlı
ve aşamalı olarak dışa açılma
politikasını uygulamaya başladı.
1980 yılından itibaren Çin
hükümeti ardı ardına
Guangdong eyaletinin Shenzhen,
Zhuhai ve Shantou kentleri,
Fujian eyaletinin Xiamen kenti
ve Hainan eyaletinde beş
ekonomik pilot bölge kurdu.
1984 yılında Çin’in
Dalian, Qinhuang Dao,
Tianjing, Yantai, Qingdao,
Lianyungang, Nantong,
Shanghai, Ningbo, Wenzhou,
Fuzhou, Guangzhou, Zhanjiang
ve Beihai gibi 14 kenti dışa
açıldı. 1985 yılından
sonra Yangzi Deltası,
Zhujiang Deltası, Fujiang
eyaletinin güneyindeki delta
bölgesi, Shandong Yarımadası,
Doğu Liaoning Yarımadası,
Hebei ve Guangxi eyaletleri de
dışa açılan bölgeler
oldular, dolayısıyla deniz
sahili boyunca dışa açılan
ekonomik bir şerit oluştu.1990
yılında Çin hükümeti
Shanghai’deki yeni Pudong bölgesinin
kalkındırılmasına ve dışa
açılmasına, Yangtze Nehri kıyılarında
bulanan kentlerin dışa açılmasının
geliştirilmesine karar verdi.
Bunun için Shanghai’ın
Pudont bölgesinin lokomotifliğinde
“dışa açılan Yangtze şeridi”
oluştu. 1992 yılında Çin’in
bazı sınır kentleri ve iç
kesiminde bulunan eyaletleri
ve özerk bölgelerinin merkez
kentlerinin dışa açılmaları
da kararlaştırıldı. Bazı
büyük ve orta çaplı
kentlerde 15 Serbest Ticaret Bölgeleri,
devlet düzeyindeki 49 ekonomi
ve teknoloji kalkındırılması
bölgesi ve 53 yüksek ve yeni
teknoloji sektörlerini kalkındırma
bölgesi kuruldu. Böylece Çin’de
deniz kıyıları, nehirler, sınırlar
ve iç kesim gibi bölgeleri
birbirine bağlayan, kapsamlı,
çok katlı ve geniş dışa açılma
çerçevesi kuruldu.
Dışa açılan söz
konusu bölgeler, değişik
imtiyazlı politikaların
uygulanmasından dolayı dış
ekonominin geliştirilmesi,
ihracattan döviz kazanılması
ve ileri teknolojilerin çekilmesi
gibi alanlarda pencere ve iç
kesimdeki bölgelerin gelişmesini
ilerletme rolü oynadılar.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|