|
|
|
|
|
Leiqin
|
|
中国国际广播电台
“Leihu” da denilen Leiqin,
1920’li yıllarda ortaya çıkan
yaylı bir müzik aletidir.
Leiqin, Çin’in
halk sanatçısı Wang Dianyu
tarafından huzhui adlı çalgı
temelinde geliştirdi. Çin’in
Shandong eyaletinde yoksul bir
ailede doğan Wang Dianyu, çocukken
kör oldu. Buna rağmen Wang,
huzhui ve diğer müzik
aletlerini çalmayı öğrendi.
Zekası ve çok çalışkan
olması sayesinde Wang, huzhui
ile bazı türküler ve
operaların ezgilerini çalabiliyordu.
Wang, 1920’li yılların
sonunda, huzhui’de büyük
cesaretle bazı değişiklikler
yaptı. Wang, çalgının sapını
daha uzun hale getirdi, ses
kutusunu büyüttü ve kutunun
üzerini boğa derisiyle örttü.
Böylece huzhui’nin sesinden
daha yüksek, ses ölçüsünden
daha geniş ve sesi daha güzel
olan yeni tip bir müzik aleti
doğdu. Bu müzik aletine 1953
yılında resmi olarak
“leiqin” ismi verildi.
Leiqin,
beş parçadan oluşur. Sapı,
başı ve akortu, sert ağaçtan
yapılmıştır. Leiqin’in
başı kürek şeklindedir,
ses kutusu, ince tahtadan yapılmıştır.
Leiqin iki değişik çapta
olabilir. Çelik yaylı olan büyük
leiqin 110 santim, ipek yaylı
olan leiqin 90 santim uzunluğundadır.
Büyük leiqin’nin normal
ses ölçüsü, 3.5 oktava ulaşır.
Küçük leiqin’nin akort
edilmesi ve ses ölçüsü, büyük
Leiqin’le hemen hemen aynıdır,
yalnızca sesi bir oktav daha
yüksektir.
Diğer yaylı müzik aletleri
gibi Leiqin de çalınırken,
çalgıcı, düz oturmalıdır.
Çalgıcı, ses kutusunu sol
dizinin üstüne koyar, sol
elin baş ve işaret parmaklarıyla
yaylara basar.
Leiqin’in sesi yüksek ve
yumuşak, ses ölçüsü geniştir.
Tek başına ve diğer müzik
çalgılarla birlikte çalınabilir.
Leiqin’in sesi, insan sesini,
hayvanların seslerini, diğer
yaylı ve vurmalı müzik
aletlerinin seslerini andırır.
Örnek ezgi: "Afandi'nin şarkısı"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|