M.Ö 6. yy’da yaşayan askerlik uzmanı Sun Wu, dünyaca tanınmıştır. Sun Wu tarafından yazılmış “Sun-tse Bin Fa” (Sun-tse’nin Savaş Sanatı) kitabı, eski Çin’in en büyük askerlik kuramı eseridir. “Sun-tse Bin Fa”, dünyayı en çok etkilemiş ve en geniş şekilde yayılmış Çin klasiklerinden biridir. Sun Wu, eski zamanlarda olsun, bugün olsun Çin’de ve dünyada “askerlik atası” sayılmaktadır. 

　　Sun Wu, M.Ö 551 yılında kral, prens ve derebeylerin birbirleriyle savaştıkları İkbahar ve Sonbahar döneminde dünyaya gelmiştir. Qi devletinde yaşayan Sun Wu, 19 yaşında Çin’in doğu kesimindeki Wu devletine gelmiştir. Wu devletinin başkenti Suzhou’nun varoşunda kendini tamamen askerlik kitabının yazılmasına adamıştır. Sun Wu, sonra Wu devletinin veziri Wu Zixi tarafından kral Wu’ya tavsiye edilmiştir. Sun Wu, kral Wu’ya hazırladığı askerlik ilmine dair 13 yazıyı sunmuştur. Kral Wu, bunları okuduktan sonra bol bol övmüştür. Kral Wu, Sun Wu’nun bu kuramı pratiğe uygulayıp uygulamadığını merak etmiş ve Sun Wu’dan anlatılan askeri prensipler çerçevesinde saray kızlarıyla talim yapmasını istemiştir. 

　　Sun Wu, sağ, sol diye iki müfrezeye bölünen ve başlarına kral Wu’nun en güzel ve en gözde iki cariyesinin müfreze başı olarak geçtiği 180 saray kızına talim yapmalarını emretti. 

　　Sun Wu, talimin ana hatlarını ve amacını anlattı, gerekli hazırlıklarını tamamladı ve davul çalarak talime başlama emrini verdi. Emri ciddiye almayan saray kızları, birbirleriyle gülüşerek eğlence yaparcasına düzeni bozdular. Sun Wu, tekrar tekrar ihtarda bulundu, ama kızlarla ne kadar uğraşırsa uğraşsın, boşa kürek çekti. Kızları denetleyemeyip küplere binen Sun Wu, iki takım şefinin başlarını keserek onları öldürme kararını aldı. Sun Wu’nun, iki en güzel, en gözde cariyesini öldüreceği haberini alan Kral Wu, Sun Wu’nun bu cariyelere yumuşak davranmasını istedi, ancak Sun Wu’ya isteğini kabul ettiremedi. Askeri disipline göre, iki gözde cariye, kafası kesilerek öldürüldü, Sun Wu, safların başında bulunan diğer iki cariyenin, şef olarak yerlerine geçerek talimi devam ettirmesini istedi. Sun Wu, bir kere daha davul çalarak askeri talim emirini verdi. Cariyeler, bu defa birbirleriyle gülüşmeye ve oynaşmaya cesaret edemeyerek, sağa sola, öne arkaya dönme, ileriye geriye gitme, diz çökme, tırmanma, çıkma, yuvarlanma, kalkma ve dövüş gibi bütün hareketleri tamamen kural ve talimatlara göre yaptılar. Tüm tertipler yerli yerine getirildi. Sun Wu’nun tarzından hoşnut kalan kral Wu’nun öfkesi geçti ve hatta Sun Wu’yu general bile yaptı. 

　　Sun Wu tarafından sıkı kural ve displin kapsamında eğitilen ve askeri vasfı bir hayli yükseltilen Wu devletinin ordusunda, düzen sağlandı. Bundan sonraki yıllarda iki kuşaktan kral Wu, Sun Wu’nun yardımıyla diğer prenslik ve derebeyliklerle yaptıkları savaşlarda sürekli zafer kazandı. 

　　M.Ö 482 yılında kral Wu, diğer krallık ve prensliklere hâkim olmuştur. Sun Wu tarafından iyi eğitilmiş Wu ordusu ve saptanmış askeri strateji, kral Wu’nun Çin çapında hâkimiyet kurmasına küçümsenmeyecek büyük bir katkıda bulunmuştur. 

　　Wu devletinin hâkimiyeti gün geçtikçe sağlamlaştırılırken, yavaş yavaş kendini beğenmeye başlayan kral Wu, samimi sözlere değil, hainlerin kışkırtmalarına kulak veriyordu. Görevden ayrılarak sessizce bir kenara çekilen Sun Wu, verdiği askeri eğitime ve biriktirdiği savaş tecrübelerine dayanarak askeri strateji ve taktiklere ilişkin 13 askerlik yazısını mükemmelleştirerek tamamladı. 

　　13 yazı ve altı binlik Çin yazısı karakterden oluşan “Sun-tse Bing Fa” askerlik ilmi kitabı, Sun Wu’nun eksiksiz askeri düşünce sistemini somutlaştışrıdı ve sonradaki kuşaklar tarafından “dünyada ilk askerlik kitabı” ve “askerlik ilminin kanunu” olarak nitelendi. Sun Wu’nun kitabında anlattığı stratejik ve felsefî düşünce, askeri, siyasi ve ekonomik alanlarda geniş kapsamlı şekilde uygulanmaktadır.