Çin, çok geniş dağlık bölgelere sahip olan bir ülkedir. Dağlık bölgelerin yüzölçümü, tüm ülkenin yüzölçümünün üçte ikisini oluşturur. Burada kast edilen dağlık bölgeler dağlar, tepeler ve yaylaları kapsar. Ülkedeki arazilerin yüzde 33’ünü dağlar, yüzde 26’sını yaylalar, yüzde 19’unu, havzalar, yüzde 12’sini ovalar, yüzde 10’unu da tepeler oluşturuyor.

       Milyonlarca yıl önce Qinghai-Tibet Yaylası yükseldi ve yerküre tarihindeki bu önemli yerkabuğu hareketi Çin’in topografyasını oluşturdu. Çin topraklarına kuşbakışıyla bakıldığında, arazilerin merdiven gibi batıdan doğuya doğru inerek gittiği görülür. Hindistan tabakasının Avrasya tabakasıyla çarpışmasından etkilenen Qinghai-Tibet Yaylası yükseldi. Deniz seviyesinden yaklaşık 4000 metre yükseklikte olan yayla “dünyanın çatısı” olarak adlandırılır ve Çin’in arazi şekillerinin birinci basamağını oluşturur. Yayladaki, yüksekliği 8848.13 metre olan Himalaya Dağları’nın ana tepesi-Zhumulangma Tepesi (Everest) dünyanın en yüksek zirvesidir.İkinci basamak ise İç Moğolistan Yaylası, Huangtu Yaylası, Yunnan-Guizhou Yaylası, Tarım Havzası, Çungarya Havzası ve Sichuan Havzası’ndan oluşuyor. Bunların deniz seviyesinden yüksekliği ortalama olarak 1000-2000 metredir. Üçüncü basamak, Büyük Xingan, Taihang, Wushan ve Xuefeng sıradağları çevresinde çizilen bir hattan başlamakta ve doğuda Pasifik Okyanusu kıyısına doğru uzanmaktadır. Buranın deniz seviyesinden yüksekliği 500-1000 metre civarındadır. Kuzeyden güneye kadar uzanan bölgelerde Kuzeydoğu Ovası, Kuzey Çin Ovası ve Yangtze Orta-Aşağı Havzaları Ovası ve bu ovaların kenarında yer alan alçak dağlar ve tepeler bulunmaktadır. Doğuya doğru olan bölge Çin kıta sahanlığının sığ deniz bölgesi, yani dördüncü basamaktır. Buradaki deniz suyunun derinliği 200 metreden daha azdır.