Sala tüccarların ilginç pazarlık alışkanlığı

Sala erkekleri genellikle bıyık ve sakal bırakmayı seviyorlar. Bu erkekler genelde başlarına siyah ya da beyaz takke takıp, beyaz ya da siyah ceket giyer, kızlar ise başlarına başörtüsü örtüp, küpe ve bilezik gibi altın veya gümüş süs eşyaları takarlar. Salalar, ticaret, bahçecilik, ağaç kesimi ve dericilikle uğraşıyorlar. Suları hızlı akan Sarı Nehir'de salcılık yapmak, Salaların becerilerinden biridir.

Salaların birçok spor dalları vardır. Bunlar arasında Sala kızları ve erkekleri tüylü top oynamayı çok severler. Özel bir oyun alanına gerek olmayan tüylü top oyunu, boş zamanlarda orman boşluklarında ya da köylerdeki harman hasat alanlarında oynanır.

Tüylü topun yapımı şöyle: Ortası delik olan bir eski Çin madeni parası ya da bu madeni para kadar büyüklüğündeki bir taş, bezle tümüyle bohçalanır sonra horoz kuyruğundaki güzel uzun ve iri tüyler, bohçalanan para ya da taş üzerine iple sımsıkı dikilir. Söylentilere göre, tüylü top yaparken kim horozun göğsündeki tüylerden kullanırsa, evindeki tencerenin dibinde delik olacaktır. Tüylü top oyunu, raketle değil, ayakla oynanır, havada uçurulan tüylü top tekmelenir. Hem dansa hem de bir nevi hüner gösterisine benzeyen bu parmak ısırtıcı zor ve eğlenceli oyun, insan vücudunun hareketli olmasını sağlamakla kalmayıp, kaslarının gelişmesine de çok faydalıdır.

Kol içinde pazarlık

Sala tüccarlar, mallarının fiyatlarını gizli tutmak için pazarlığı giydikleri elbisenin kolunda parmak işaretiyle yaparlar. Salaların yaşadığı bölgede mal fiyatları etikette yazılmaz. Alıcı, malları seçtikten sonra satıcıyla bu malların fiyatlarını elbisenin kollarında parmak işaretiyle tartışmaya başlar. Bu, yanındaki diğer kişilerin mal fiyatını öğrenmemesini amaçlıyor. Eğer işaret parmağı tutulursa bir, on, yüz, bin, on bin, hem işaret hem de orta parmakları tutulursa iki, yirmi, iki yüz, iki bin, yirmi bin, yüzük parmağı tutulsa ise üç, otuz, üç yüz, üç bin, otuz bin gibi demektir. Alıcı ya da satıcı, ağzıyla yalnız "Bu fiyat olur mu?" diye sorar. Pazarlık yapan iki taraf, kolda anlaşıncaya kadar uğraşırlar. Anlaşma sağlanamazsa pazarlıktan vazgeçerler.

Eskide Salalar, kışın kürk, yazın ise uzun elbise giyerlerdi. Bu elbiselerin kollarının hem geniş hem de uzun olmasından dolayı, kolda pazarlık yapmak kolayca gerçekleşirdi. Ekonomik yaşamın gelişmesiyle birlikte Salalar, eski kıyafetler yerine kostüm giymeye başladılar. Ceketin dar kolunda pazarlık yapılması imkanı olmayınca Salalar, pazarlığı artık ceketin ön parçaları içinde yapmaya başladı. Bu eski pazarlık yöntemi, Çin'in kuzeybatısındaki Qinghai eyaleti gibi bölgelerde yaşayan bazı azınlık milliyetler arasında hâlâ yaygındır.