TAİJİ: SESSİZ AKAN BİR SU...

Kalp ritmini düzene sokan "taiji" daha çok yaşlıların tercih ettiği bir spor

    Sabah 6'da kalktığımız gibi dosdoğru Wushan Meydanı'na... Çinliler güne erken başlıyor. Çin'in herhangi bir kentinde sabah 7 gibi dışarı çıkarsınız, en yakın parka, meydana bir uğrayın... Mutlaka bir kenarda "taiji" yapan, öte köşede müzikle beraber dans eden, diğer tarafta kuşak ve top gibi basit aletlerle çalışan ya da yalnızca yürüyüş yapan gruplar göreceksiniz. Kat kat merdivenli çeşitli bölümlerden oluşan Wushan Meydanı'nda da en önde "taiji" yapanlar var. Birçok dalı olan "taiji"de, dengeye ve sürekliliğe dayanan hareketler sessizce akan bir suya benzetiliyor. Hareketler son derece yavaş olmasına rağmen insanı ter içinde bırakan bu sporun sağlık açısından birçok yararı var elbet... Kalp ritmini düzene sokan "taiji" daha çok yaşlıların tercih ettiği bir spor. Örneğin Hangzhou Belediyesi Kongfu Derneği Sekreter Yardımcısı Bay Zhu, eskiden "Shaolin Kongfu" yapıyormuş. Hani şu bir kafa darbesiyle kılıçların ikiye ayrıldığı, çığlıklarla tekmelerin havada kaynaştığı müthiş estetik dövüş sanatı... Ancak Bay Zhu, 20 yıldır "taiji" yapıyor; hareketli olduğu için "kongfu"yu gençlere daha uygun buluyor. Wushan Meydanı'nda küçük bir anket yaptık: Tek kelimeyle "taiji"yi tarif etmeniz gerekirse, ne dersiniz? Çok zorlananlara birkaç kelime daha ekleme hakkı da biz hediye ettik, işte aldığımız yanıtlar: "sağlık", "uyum", "bedeni ve iç dünyayı geliştirmek", "güçlenmek", "süreklilik", "hastalıklardan ve ilaçlardan kurtulmak"...

spor günlük yaşam akışının dışında değil

    BEN, BENDEN ÇOK TOPLUMA AİDİM!

    Batı'da amatör olarak spor yapmak, daha çok bireysel bir etkinliktir; kişinin kendi bedeniyle ilişkisi, kamuya çok da açık değildir; spor yaparken kişi bedeniyle başbaşadır, onu dinler, onu görür. Batılı, kulağında kulaklık parkta koşar, yine kulaklığını çıkartmadan "fitness" salonuna gider ya da evde müziğin sesini açıp televizyondan baktığı hareketleri uygular. Bunları yaparken, giysi ve ayakkabılarından bileğine taktığı ter silme havlusuna kadar tepeden tırnağa "tam donanımlı"dır. Ancak Çin'de spor, daha çok toplumsal bir etkinlik; spor yapan insan, hem doğa hem de diğer insanlardan oluşan çevresiyle iletişim ve uyum içinde... Üstelik spor günlük yaşam akışının dışında değil, içinde bir olay; yani öyle müthiş donanımlara, büyük hazırlıklara, örneğin ayakkabılarınızı değiştirmeye ihtiyacınız yok; utanma veya sıkılma da yok, herkes kendince bir şeyler yapıyor... Tabii bu bahsettiğimiz, sıradan vatandaşların sağlıklı yaşam için yaptığı günlük beden hareketleri...

dostlarla buluşmak, spor yapmaktaki önemli bir amaç

    ÇİN'DE SPOR ANLAYIŞI: İNSANLAR ARASI İLETİŞİM

    Bu gezi boyunca bize eşlik ederek açıklamalarda bulunan, sorularımızı yanıtlayan kültür eleştirmeni Bay Cao Gonghua, Çinliler'in spora bakışını "insanlar arasında gerçekleşen bir tür iletişim" olarak tanımlıyor. Dolayısıyla toplu halde spor yapmaktaki amaç, dostlarla buluşmak... Bay Cao'nun vurguladığı bir diğer önemli nokta ise şu: Çinliler'in spor anlayışında, hem bedenin, hem de iç dünyanın geliştirilmesi amaçlanıyor. Danışmanımıza, günümüzde Çin'de kuşaklar arasında spor anlayışında gözlemlediğimiz bir farkı soruyoruz: Parklarda ve meydanlardaki bu tür toplu etkinliklere daha çok orta yaşlılar ve yaşlılar katılıyor; gençler ise daha çok Batı tarzı kapalı spor salonlarında çalışıyor. Ancak Cao, "taiji" gibi sporların daha çok yaşlılara uygun olduğunu, spor salonlarındaki aletlerin ise gençlere uygun olduğunu söylüyor. Ayrıca gençler spor salonlarına da tek başlarına değil, arkadaşlarıyla beraber yine grup halinde gidiyor. Bir de çalışma saatleri sorunu var; gençler sabah işe gidiyor, meydanlarda yapılan toplu spor etkinliklerine ise emekliler daha rahat katılabiliyor. Sonraki yazı >>>