Bir yıl hava o kadar sıcak olmuş ki, kavurucu güneş ışıkları hem ağaçları, hem de nehirleri kurutmuş. Kuafu'nun bulunduğu kabilede de dayanılmaz sıcaktan dolayı birçok insan ölmüş.

    Kuafu, güneşi yakalayıp, onu insanların emrine uyan bir hale getirilmesine karar verdi.

    Kuafu, kabilesindekilere veda ederek, Doğu Denizi sahilinde büyük adımlarla güneşi kovalamaya başlamış. Sayısız dağ ve nehri aşan Kuafu, nihayet Yugu'da güneşe yetişmiş. Kuafu, güneşi büyük sevinçle kucağına almak istemiş, ancak son derece yorgun ve heyecanlı olmasından dolayı birden başının döndüğünü hissetmiş ve bayılmış. Uyandığında güneş çoktan ortadan kaybolmuş.

    Kuafu, gücünü toplayarak yeniden yola çıkmış, ancak çok susamış. Kuafu, Sarı Nehir'in suyunu bir yudumda bitirdikten sonra Wei Nehri'ne koşmuş ve oranın suyunu da bitirmiş. Yine susayan Kuafu, kuzeye gidip oralardaki suyu da içmek istemiş, ancak yarı yolda yorgunluktan düşüp ölmüş.

    Kuafu, öldükten sonra onun vücudu "Kuafu Dağı" olmuş. Kuafu'nun elindeki tahta baston da şeftali ağaçlarına dönüşmüş.

    Kuafu öldü ve güneşi de yakalayamadı. Ancak Gök Tanrısı onun cesaret ve fedakarlık ruhundan etkilenerek, güneşi cezalandırmış. Ondan sonra dünyada hiç kuraklık yaşanmamış.